Шәйзаға батып жылады. Бірақ бұлақтай көз жасы тоқтамай, Шәйзасын құшақтап өксіп-өксіп еңіреп, қара құрым үйін дауыс қып жылады. Барылдап шеше даусы, шырылдап қыз даусы шықты. "Құлыным-ау!" - деп Қалиша құшағын жайып айқайлап, Шәйза өзіне деген бір сұмдықтың болғанын сезініп еді. Өксіп еңіреген анасы дауысын естіп, Шәйзаға не күйге ұшырағанын айтты. Шәйза әуелі еңіреп, қатып қалып еді. Бауырына қысып-қысып жылаған шешенің ыстық жасы бетін жалындай ақты. Сол кезде дауысы да гүрілдеп, көзінен жас та ақты. Қосыла жылаған мұңды жетімдердің көз жастары таң атқанша ақты.
