Абай (Ибраһим) Құнанбайұлы (1845-1904) — ұстаз,ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]
Абай Шығыс пен Батыс мәдениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.[3]
Жеңіс күні - салтанатты, бірақ өте қайғылы және тіпті қиын мереке. Ол бізге ұзақ және қанды соғыс туралы еске салады.
Барлық мұғалімдер мектептегі соғыс туралы бізге көп нәрсе айтып берді. Мен көп оқып, көп соғыс фильмдерін көруге тырысамын. Соғыс жайлы сүйікті фильмдерім: «Офицерлер» және «Тек қарттар шайқасқа барады». Бұл соғыс уақытында адамдардың өмірін көрсететін өте жақсы және жанға жайлы фильмдер. Мен соғыс уақытында бейбіт тұрғындардың қаншалықты ауырғанын білемін, майдандағы сарбаздар үшін қаншалықты қиын болған, орыс халқы қандай азап шегіп жатқан. Бірақ солдаттар көтеріліп, соғысқа аттанды. Біз соңына жеттік. Олар өздерінің туыстарының және жақын адамдарының, сондай-ақ бүкіл елдің болашағының өмірлеріне байланысты екенін түсінді. Олар өз абыройын және Отанның бейбіт өмірін қорғап шықты.
Болашақ ұрпақтар соғыс оқиғаларын ұмытуға құқығы жоқ. Жеңіс пен бейбіт өмірдің бағасы барлық азаматтарға белгілі болуы керек. Батырларға мәңгі есте сақтау.
