Современное изобразительное искусство Казахстана После провозглашения независимости Республики Казахстан многие художники стали переосмысливать свое творчество, искать новые направления. В современной жизни Казахстана стали развиваться три направления в изобразительном искусстве: символический метод, концептуальный прием и реализм. Искусство современного Казахстана отказ от стереотипов, творческий поиск, большое количество трактовок, стилей, по-разному решающих проблемы новой эпохи. Агымсалы Дузельханов (род. в 1951 г.) изображает образы исторических личностей реалистически. Такие его картины, как "Томирис", "Саки", "Огуз хан", "Абылай хан", "Абулхаир хан", "Толе, Казыбек, Аптеке би", внесли огромный вклад в развитие национальногоискусства. Он руководитель авторского коллектива по оформлению национальной валюты Республики Казахстан. Его отличает яркий творческий стиль, он внес значительный вклад в формирование этнодизайна, т.е. в формирование эстетических и функциональных качеств предметной среды, в оформление учебников нового поколения и казахских сказок. Его работы пользуются успехом в народной среде. При работе над образами ханов и биев он старался запечатлеть духовный мир каждого своего героя. Результатом такой плодотворной работы, мастерства художника являются памятники героям эпохи. Имя А.Дузельханова названо в числе 33 обладателей высокого художников — почетного звания "Мировой художник" в США, куда съехались художники из 150 стран мира. Произведения различного цикла Дулата Алиева производят сильное впечатление на зрителей. Манера исполнения работы "Гибель Отрара" оказала огромное воздействие на одно из направлений
Биылғы жылғы қызық оқиғалар
Биыл жазғы демалыс басталысымен мен ауылға кеткен болатынмын. Ондағы достарыммен талай қызықты бастан кештік. Солардың біреуін айта кетейін.
Күндердің бірінде біздің үйдің қой кезегі келіп, мені атам мен әжем қой бағуға жібереді. Мен жаныма досымды ертіп, біріміз атқа мініп, біріміз есекке мініп, бір отар қойды айдап кеттік. Жарты күн өтіп, түскі тамақты ішіп алған соң, досымның ұйқысы келіп, маған «кезектесіп ұйықтайық» деп, өзі жатып қалды. Мен біраз табиғатты тамашалап, қойларды бақылап отырғанымда қалай ұйықтап кеткенімді де білмеймін. Бір кезде оянсам, отар қойымыздың біреуі де жоқ. Досымды оятып, екеуміз не істерімізді білмей, әбден састық. Амал жоқ, ауылға қайта келуге тура келді. Не деп айтарымызды да білмейміз. Бір ауылдың қойы із түзсіз жоқ. «Енді қайттік?» деп еңсеміз түсіп келе жатқанда көрші үйдің қорасының алдында тұрған қойды көрдік. Не қуанарымызды, не жыларымызды білмей, қораға жақындап келсек, әлгі үйдің қойлары түгел орнында. Досым екеуміз аң - таңбыз. Бұл сонда қалай болғаны? Қойлардың өздері қайтып кетуі мүмкін емес. Сөйтсек, ауылда қалған достарымыз келісіп, осылай әзілдеспек болған екен! Мұны естігенде, әрине, алдымен достарымызға біраз ренжідік. Бірақ уақыт өте келе, бұл әзіл есте қаларлықтай оқиға болды.
