Мухтар Омарханулы Ауэзов - всемирно известный писатель, известный общественный деятель, академик Казахской Научной Академии, первый доктор филологических наук, профессор, заслуженный научный деятель Казахской ССР. М.О. Ауэзов родился 28 сентября 1897 года в селе Шынгыстау Абайского района на территории бывшей Семпалатинской области. Его воспитывали дедушка Ауэз и бабушка Динасыл. Дед Мухтара был первым, кто обучил его грамоте. И дед Ауэз, и отец Омархан знали наизусть произведения Абая, а также их семьи тесно общались и были соседями. Дедушка много читал маленькому Мухтару народные эпосы и произведения и тем самым сформировал у него интерес к литературе.
күрілдектің күтірінде жеген таяқтан кейін қатты ауырып еңбекке күші келмеген мұқаң зәуре атты ұзатқан қызының аулына көшіп келеді. зәуренің күйеуі — бес мың жылқы біткен есеней байдың інісі, еменалының кенже . — аты — сүлеймен — әкеммен жасты. зәурені ол тоқалдыққа алған. бұл ауылда біздің үй бір қыс болған деседі. ол жылы мен төрт-бес жаста болсам керек. со жылы кездескен ң ішінде, менің сәбилік есімде апам да, жездем де, басқалар да сақталмаған тек қана елесі сақталған жалғыз — саятшы ораз. кейін ол ң түр-тұлғасың кескін-кейпін айқын танып, қызыға қарап жүрдім. орта бойлы, кең жауырынды, төстек кеуделі, мұрнының екі жақ сайынан басқа бетін түгел жапқан, ұзындығы кіндігіне түсетін қалың ақ сақалды, кішірек келген дөңестеу мұрынды, ойнақылау келген дөңгелек қара кезді, желкілдеген ұзын ақ қасты, кең маңдайлы, әжімсіз қызыл-күрең кескінді, ықшам сыртқы киімдерін шалбарланып алатын кең шалбарының ғын ішіне сала, қонышын тізеден асыра етік киетін, беліне қазақша кісе буынатын кісесінің төңірегінде: мылтықтың оғың дәрісің тазалайтын саймандарын салатын салпыншақтары көп, кішігірім тебінгідей оқшантайлы, сол жақ бүйірінде қынды ұзын кездігі салбырап жүретін арқасынан асынған шиті мылтығы түспейтін еді менің есімде бұл кісі соншама айқын сақталмас па еді, қайтер еді, — егер со қыста, біздің үйдің күн көруіне оның көп жәрдемі
кейін білдім, жездем сүлеймен орта дәулетті болғанмен сараң екен. сондықтан ба, болмаса оразбен бұрыннан көңілдестігі бар ма, менің әкем 1904 жылы жездемнің аулына көшіп барғанда, қысқы үйін күйеуінің қасынан емес, ораз үйінің қасына салыпты.
шала-шарпы есімде: ораз бен біздің үй су жататын сайдың күнгей жағындағы қалың ағаштың қойнауында, өзге үйлерден оғаштау отырды. біздің үйде ол жылы мал атаулыдан жалғыз-ақ сиыр болыпты. оразда да бір ат, бір сиырдан басқа мал жоқ еді деседі. сондықтан оның да шымнан салынған үйімен қамыспен қоршалған қорасы да, біздің де шымнан салған үймен қамыстан салған қорамыз да шап-шағын, кіп-кішкене.
ораз ең алдымен мылтықшы екен және жалғыз оқты шитімен ғана атады екен. бертініректе аспанда зырлап ұшып бара жатқан үйректі шитімен атып түсіргенін өзім де көзіммен көрдім. ес біліп, қасына ерген кезімізде ораздың ұсынған оғы тимегенін көрген емеспін. өзгелер де, ораздың қолы өмірде мүлт кеткен емес» деседі. оның үш мергендігі елдің есінде ерекше сақталған.