Полицейский надзиратель Очумелов идёт по городу и сталкивается с жалобой жителя, которого укусила собака. Он собирается усыпить собаку. Но когда кто-то говорит, что эта собака принадлежит генералу, сразу меняет своё мнение и начинает обвинять самого горожанина в том, что он наверняка сам спровоцировал собаку. Когда собака оказалась не генеральской, Очумелов вновь меняет своё мнение и хочет если не истребить, то наказать хозяина собаки. Несколько раз мнение меняется то в одну сторону, то в другую. В конце концов, собака оказалась генеральского брата. И Очумелов грозится добраться до Хрюкина (пострадавший).
Чехов высмеивает хамелеонью подстраиваться под меняющиеся внешние обстоятельства и страх перед вышестоящими.
Полицейский надзиратель Очумелов идёт по городу и сталкивается с жалобой жителя, которого укусила собака. Он собирается усыпить собаку. Но когда кто-то говорит, что эта собака принадлежит генералу, сразу меняет своё мнение и начинает обвинять самого горожанина в том, что он наверняка сам спровоцировал собаку. Когда собака оказалась не генеральской, Очумелов вновь меняет своё мнение и хочет если не истребить, то наказать хозяина собаки. Несколько раз мнение меняется то в одну сторону, то в другую. В конце концов, собака оказалась генеральского брата. И Очумелов грозится добраться до Хрюкина (пострадавший).
Чехов высмеивает хамелеонью подстраиваться под меняющиеся внешние обстоятельства и страх перед вышестоящими.
Русский военачальник, генерал от кавалерии, войсковой атаман Дона, деятель Белого движения
Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя. найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным. у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння. вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Объяснение: