Так как дуэли были запрещены, то Печорин должен был понести наказание за участие в незаконном действии, если бы об этом инциденте стало бы известно общественности. Так как дуэль закончилась смертельным исходом для Грушницкого, то огласка была вполне ожидаемым действием. Так и случилось. После обнародования информации о дуэли Печорин, получает свое наказание – его переводят по службе в некую крепость N. Именно здесь Печорин знакомиться с Максимом Максимовичем и Беллой.
Для новых знакомых Печорина взаимоотношения с дуэлянтом стали губительны – он привнес в их жизнь кардинальные изменения, причем не самые положительные.
Таким образом, Печорин, хоть и выглядит откровенным негодяем в отношении многих вещей, все же имеет благородные черты характера. Так, например, он несколько раз призывает решить возникший конфликт мирным путем, делает он это не из-за страха или личной робости, а потому, что не видит веских причин устраивать трагедию. Кроме того, Печорин готов отвечать за свои поступки и слова – он человек слова, в то время как Грушницкий привык действовать исподтишка и боится признавать свою неправоту.
Объяснение:
Қазақ халқы өте ержүрек, намысты қолдан бермейтін халық деп айтсам, қателеспеспін деп ойлаймын. Небір қиын – қыстау жаугерлік заманында елін, жерін, туғанын жаудан қорғаған ардақты азаматтарымыз, батырларымыз аз емес. Олардың есімдері Қазақ елінің тарихына алтын әріппен жазылып, өскелең ұрпақ үшін мақтан тұтып, үлгі алатындай. Сол ретте мен өзім аса құрметтейтін «Шығыстың қос шынары» атанып кеткен Әлия Молдағұлова мен Мәншүк Мәметова жайлы ой қозғағым келеді. Ол сұрапыл соғыстың суық желі ешқашан ұмытылмасы анық. Қаншама жастың өмірін қыршыннан жалмаған бұл соғыс ешкімді де бейжай қалдырмады. Бұл соғыста батыр әпкелеріміз Әлия мен Мәншүк те ерлермен қатар ерлік көрсетіп, Отанын қасық қандары қалғанша қорғауға тырысты.