Беларуская літаратура са змястоўнай тэматыкай прысвячае шмат увагі прыродзе, вядучы наймальнейшую нататку да яе ўзланіку. Аўтары ў сваіх творах выкарыстоўваюць розныя літаратурныя сродкі, напрыклад, эпітэты, пэралічэнні і метафары, для таго, каб перадаць ўражанні ад прыроды і вызначыць яе асаблівасці.
Эпітэты - гэта словы, якія азначаюць прыкметнікі, якімі апісваецца аб'ект. Магчыма, што вам вядомы парэгземпляр такога эпітэта ў беларускай літаратуры - "луг беларускі". Вадоўзіны, раскошныя шляхі дызайніруюць заката ў гарызаны сон-бразены.
Пэралічэнні - гэта паслядоўнае пералічэнне некалькіх адпаведных аб'ектаў аднаго класу. Такое пэралічэнне дапамагае падкрэсліць мноства, шматбаковасць або разнастайнасць прыродных элементаў. Напрыклад, "грушы, вішні, абрыкосы" - гэта пэралічэнне разнастайнасці фруктаў, што ўяўляюць сабой роднікі прыроды ўлетку.
Метафары - гэта перанос значэння аднаго слова на другое праз парадак аналогічных рысаў альбо прасцейшага палівання. Напрыклад, ў паэме Францішка Багушэвіча "Невялікі" апісваецца ветраня варона, якой няма вольнасці гнацца па небе, як раней, таму яна "мараніць, як асінка ў булавай дзядулька". Метафара "асінка ў булавай дзядулька" азначае, што ветр ўзмахвае варонак, якiя зрабіліня звычкай гуляцца.
Такім чынам, у беларускай літаратуры многа прыкладаў эпітэтаў, пэралічэнняў і метафар, якія размяшчаюць увагу на прыродзе і дапамагаюць стварыць выява арыгінальных і яскравых абразаў. Аблікуйце, што могуць існаваць і іншыя варыянты адказаў, прыведзеныя вышэй, гэта толькі некаторыя з магчымых.
Эпітэты - гэта словы, якія азначаюць прыкметнікі, якімі апісваецца аб'ект. Магчыма, што вам вядомы парэгземпляр такога эпітэта ў беларускай літаратуры - "луг беларускі". Вадоўзіны, раскошныя шляхі дызайніруюць заката ў гарызаны сон-бразены.
Пэралічэнні - гэта паслядоўнае пералічэнне некалькіх адпаведных аб'ектаў аднаго класу. Такое пэралічэнне дапамагае падкрэсліць мноства, шматбаковасць або разнастайнасць прыродных элементаў. Напрыклад, "грушы, вішні, абрыкосы" - гэта пэралічэнне разнастайнасці фруктаў, што ўяўляюць сабой роднікі прыроды ўлетку.
Метафары - гэта перанос значэння аднаго слова на другое праз парадак аналогічных рысаў альбо прасцейшага палівання. Напрыклад, ў паэме Францішка Багушэвіча "Невялікі" апісваецца ветраня варона, якой няма вольнасці гнацца па небе, як раней, таму яна "мараніць, як асінка ў булавай дзядулька". Метафара "асінка ў булавай дзядулька" азначае, што ветр ўзмахвае варонак, якiя зрабіліня звычкай гуляцца.
Такім чынам, у беларускай літаратуры многа прыкладаў эпітэтаў, пэралічэнняў і метафар, якія размяшчаюць увагу на прыродзе і дапамагаюць стварыць выява арыгінальных і яскравых абразаў. Аблікуйце, што могуць існаваць і іншыя варыянты адказаў, прыведзеныя вышэй, гэта толькі некаторыя з магчымых.