После того, как Приемыш улетел с лебедями на юг, дед Тарас очень тосковал, он почти каждый день вспоминал своего Приемыша и надеялся, что все у лебедя сложится удачно.
Наконец пришла весна, у деда Тараса появилось много работы и забот, он немного забыл Приемыша.
В тот день стояла теплая и чудесная погода, вокруг все зеленело, на деревьях появились первые листочки, первые цветы радовали своими цветками, весело щебетали птички. Дед Тарас сел на лавочке возле дома и грелся на солнышке, как вдруг он услышал знакомый звук. Сначала дед Тарас не поверил своим ушам, но потом увидел как к нему летит Приемыш. Лебедь за это время заметно возмужал и стал еще краше.
Тарасу был рад, что с его воспитанником все хорошо и он его не забыл. Приемыш все лето прилетал к нему в гости, Тарас старался угостить его чем-то вкусненьким. Осенью Приемыш снова улетел со стаей, но Тарас уже не грустил, он знал, что весной они снова встретятся.
думаю ответ правильно:^
Объяснение:
Кеңес Одағының батыры, жазушы, әскери жауынгер Бауыржан Момышұлы 1910 жылы 24 желтоқсанда Жамбыл облысы, Жуалы ауданы, Көлбастау ауылында малшының отбасында дүниеге келген. Әкесінің шын аты Момынәлі, бірақ халық арасында Момыш деп аталып кеткен. Ол 1911 жылы 92 жасында қайтыс болған Имаштың төртінші ұлы. Ал әжесінің есімі Қызтумас, қартайған кезінде оны Сарыкемпір, ақ әже деп атап кетті.
Әкесі Момыш 33 жасында шаңырақ көтерді. Анасы Разия Байтан руының ұрпағы Әбдірахманның қызы. Алайда, болашақ халық батыры анасынан ерте айырылды. Разия Бауыржан үш жасқа келгенде қайтыс болды. Сол себептен, Бауыржан Момышұлының ана туралы барлық ойлары негізінен әжесі мен әкесінің әңгімелерімен қалыптасты. Сондай-ақ, қазақтың батыр ұлының өзінен үлкен төрт әпкесі болды.