Қорқыт ата өмірде ізі, артында әдеби-музыка мұрасы қалған тарихи тұлға ретінде белгілі. Қорқыт атаның өмір сүрген кезеңі туралы ғылымда әр түрлі болжамдар қалыптасқан. Алайда зерттеулердің көпшілігі Қорқыт ата Сырдария бойында өмір сүрген оғыз-қыпшақ тайпалық бірлестігінде 10 ғасырдың басында дүниеге келген деген тұжырымға саяды. Рашид әд-Дин “Жамиғ Ат-Тауарих” атты тарихи шежіресінде Қорқыт Атаны қайы тайпасынан шыққан десе, Әбілғазының “Түрік шежіресінде” оның тегі баят екендігі, оғыздардың елбегі болып, 95 жасқа келіп қайтыс болғандығы айтылады. Сыр жағасына жақын жерде Қорқыт атаның зираты болғанын Ә.Диваев, т.б. ғалымдар өз еңбектерінде атап өтеді. Ә.Қоңыратбаевтың зерттеулерінде Қорқыт ата 11 ғасырдың басында дүниеден өткен делінсе, Ә.Марғұланның еңбектерінде ол 7 – 8 ғасыр аралығында өмір сүрді деген пікір айтылады. Қазақ философиясы тарихында Қорқыт ата– ел бірлігін нығайтқан кемеңгер қайраткер, түркі дүниетанымының негізін жасаған ғұлама ойшыл, әлемдік ақыл-ой мәдениетінде өзіндік орны бар философ-гуманист ретінде көрінеді. Қорқыт Ата жайындағы аңыздардан оның бойындағы үш түрлі өнер ерекше айқындалады. Біріншіден, ол оғыз-қыпшақ ұлысынан шыққан айтулы бақсы, абыз. Екіншіден – күйші, қобыз сарынын алғаш туындатушы өнерпаз. Үшіншіден – әйгілі жырау, оның жырлары оғыз-қыпшақ өмірін бейнелеген әдеби-тарихи мұра. Түркі халықтарының фольклорындағы Қорқыт ата туралы аңыз әңгімелердің бірі оның туылуына байланысты.
К Русалочке, героине сказки Андерсена, очень сложно относится иначе чем с любовью. Это очень милая русалочка, которая оказалась и на очень сильное чувство и на самопожертвование ради него. И вдобавок автор описывает Русалочку как необыкновенную красавицу.
Вот какие слова он находит для создания образа Русалочки: но милее всех самая младшая,с кожей чистой и нежной,как лепесток розы,с глазами синими и глубокими, как море.
Андерсен указывает, что Русалочка сильно отличалась по характеру от своих сестер, он отличалась задумчивостью и мечтательностью. Это была романтичная натура, и наверное потому она так легко и сразу влюбилась в прекрасного принца: Странное дитя была эта русалочка,тихое, задумчивое.
А еще автор восхищается мужеством Русалочки, которая пожертвовала своим голос, своим будущем и вынужденно терпела сильную боль, ничем не выдавая своих страданий.: Они взбирались на высокие горы, и хотя из её ног сочилась кровь и все видели это,она смеялась, и продолжала следовать за принцем на самые вершины
