Возобновилась тишина,морозная и светлая. Вчерашняя пороша лежит по насту,как пудра со сверкающими блестками,наст нигде не проваливается и на поле,на солнце,держит ещё лучше,чем в тени.Каждый кустик старого полынка,репейника,былинки,травинки,как в зеркало, глядится в эту сверкающую порошу и видит себя голубым и прекрасным.
Описание природы в литературе называется пейзаж. В отрывке их произведения Пришвина мы видим картину русской природы зимой, главным образом, снега, который в виде пороши и наста закрыл землю, переливается на солнце. Это и есть пейзаж.
В качестве заголовка можно выбрать фразу "Снег как припорошённое зеркало." Оно наиболее удачно отражает суть текста: "пороша лежит по насту", "наст нигде не проваливается", "каждый кустик...как в зеркало, глядится в эту сверкающую порошу."
Автор использует разные средства выразительности:
Эпитеты: "тишина светлая", "сверкающими блестками",
Сравнения: "как пудра", "лучше,чем в тени," "как в зеркало"
Олицетворение: "каждый кустик...глядится"
Объяснение:
Ұлы дала төсіндегі алып империялардың сынығы — Алтын Орда хандығы есеңгіреп, ыдырап, ақыр аяғында бірнеше хандықтарға бөлініп кетті. Ағайынның арасына алауыздық кіріп, бүтін халық екі жартыға бөлінді. Бір ата, бір анадан туғандар жылап айырылысты. Қарға бойлы Қазтуғанның [1; 14]:
Ботташығы бұзаудай,
Боз сазаны тоқтыдай,
Балығы тайдай тулаған,
Бақасы қойдай шулаған,
Шырмауығы шөккен түйе таптырмас,
Балығы көлге жылқы жаптырмас,
Бақасы мен шаяны
Кежідегі адамға
Түн ұйқысын таптырмас.
Қайран менің Еділім,
Мен салмадым, сен салдың,
Қайырлы болсын сіздерге
Менен қалған мынау Еділ жұрт!... –
деп еңірейтіні осы тұс.
