В произведениях выдающегося французского комедиографа Мольера отразились проблемы и эстетичные поиски его времени, а его судьба отобразила положение писателя в общественной жизни Франции XVII века.
В историю мировой литературы Мольер вошел как основатель «высокой комедии». Мольер создал художественно совершенные комедии с напряженным сюжетом и интересными характерами. В основе сюжетов его комедий лежит конфликт, известный классицистам, - противостояние страстей здравому смыслу. В основе комизма — несоответствие реальных событий, как они воспринимаются персонажами. Эту общую комичную установку Мольер насыщает исторически достоверными персонажами, раскрывает наиболее типичные характеры.
Как художник в свое время Мольер хорошо понял, в чем нуждается публика, и создавал пьесы, которые пользовались популярностью. Талант его заключается в том, что, развлекая зрителя, он его воспитывает, обращает к моральным ценностям. Имена многих его персонажей стали общими и означают человека, которому присущи те или другие черты.
Яркий образ создает Мольер в комедии «Мещанин во дворянстве». Главный герой Журден имеет все, чего может желать человек: семью, деньги, здоровье. Но Журдену захотелось стать дворянином. Это становится его маниакальной идеей, которая наносит немало хлопот его семье, но нравится целой куче шарлатанов, которые кормятся за его счет и потешаются над ним: парикмахеры, сапожники, «учителя» этикета. Пользуется прихотью Журдена и аристократ Дорант. Он знает, что Журден влюбленный в благородную Доримену, с которой он и сам не прочь обручиться. Дорант приводит Доримену в дом Журдена, где их ожидает роскошный обед. От своего имени он дарит красавице драгоценности, которые передал ему для Доримены Журден. Возникает комичная ситуация, герои говорят, не понимая друг друга, каждый о своем: Доримена думает, что драгоценности подарил Дорант, и возмущается, когда Журден приуменьшает их ценность, желая выглядеть скромным в глазах своей избранницы. Желание стать дворянином лишает Журдена остатков здравого смысла: он не дает согласие на брак своей дочери Люсиль с Клеонтом только потому, что он не дворянин. Но остроумный слуга Клеонта находит выход. Он переодевает своего хозяина турецким пашой, сватает за него Люсиль. Комедия завершается настоящим праздником веселья. Все герои получают то, к чему стремились: три пары влюбленных соединяются (Клеонт и Люсиль, Дорант и Доримена, Ковьель и Николь), а Журден становится, хотя и причудливым, но дворянином.
Мольера справедливо называли автором «высокой комедии». «Мещанин во дворянстве» — яркое тому доказательство. За смешными событиями комедии прячутся серьезные выводы, а комичные образы становятся сатирическими. Поведение Журдена, Доранта обусловлено их положением в обществе. Журден стремится стать дворянином, чтобы доказать всем и себе свою значимость. Но Мольер показывает, что человека нужно ценить таким, каким он есть, что каждый должен делать в жизни свое дело. Дорант — аристократ, но ничего, кроме титула, у него нет: ни денег (их он берет в долг в Журдена), ни аристократических, возвышенных чувств. Он использует Журдена, чтобы произвести на Доримену впечатление богача. Маркиза дает согласие на брак потому, что считает Доранта действительно тем, за кого тот себя выдает. Ее разочарование автор мудрено вынес за пределы комедии.
В комедиях Мольера здравый смысл побеждает, но он не является залогом нравственности человека. На примере негативных персонажей автор показывает, что коварный, лицемерный человек может быть умным, и побеждают всегда человеческие добродетели.
ДОБАВИТЬ КОММЕНТАРИЙ [можно без регистрации]
перед публикацией все комментарии рассматриваются модератором сайта - спам опубликован не будет
Фильмы-спектакли МХАТ (1898-2012) [ВИДЕО]
про100 КИНО [ВИДЕО]
Похожие материалы ● Рецензия на книгу Мольера Мещанин во дворянстве ● Мещанин во дворянстве ● Над чем смеется Мольер в комедии Мещанин во дворянстве ● Жан-Батист Мольер Мещанин во дворянстве ● Литературный герой ЖУРДЕН ● Мольер - Необоснованные претензии журдена на культуру и образованность ● Художественные особенности комедии Горе от ума ● Новые грани вечного образа Дон Жуана в одноименной комедии Мольера ● Анализ пьесы "Мещанин во дворянстве" ● Мольер - Смех и слезы в комедии мещанин во дворянствеВсе материалы в разделе "Литература и русский язык"
Напишите нам
«Ғылым таппай мақтанба,
Орын таппай баптанба...» -дегендегі орын тап деп отырғаны - алған білімді, үйренген ғылымды жұмсайтын орын. Бұдан Абай:
«Бес нәрседен қашық бол,
Бес нәрсеге асық бол...» -деп адамдық, адамгершілік жайын қозғайды. Алайда ойының негізгі желісін үзбейді. Бұл тұста ерекше бір көңіл бөлерлік жай - Абай ғалым болу мен адам болу мәселесін бір-бірімен сабақтастыра айтады, бүл екеуінің тамыры, түбі бір деп санайды. Ғалым болудың басты шарты - не нәрсені болсын ақыл таразысына салып өлшеу, ақыл сенген нәрсеге ғана сену және көзің анық жеткен шындықты тура айтудан тайынбау екендігін нақтылап, мейлінше дәлелді етіп, шегелеп айтады. Осы өлеңдегі Абайдың надандықпен айтылған сөзге ерме дей отырып, «ақсақал айтты, бай айтты...», егер қисық көрінсе кімнің сөзі болса да, тіпті жақын адам айтса да, ақылмен жеңуді үлгі етуі әсіресе, сол өткен ғасырдағы қазақ өмірінің жағдайында бірден-бір батыл айтылған пікір болғаны анық. Үлкен адамға, лауазымы жоғары адамға қарсы келіп, өз ойын көлденең тарту сыпайыгершілікке келмейді дегенді желеу қылып, шындықты тура айтуды қалайда шектеу, қолдамау ол заман ғана емес, бүгінгі заманда да аз кездеспейтінін ескерсек, Абайдың осы пікірінің мәні зор дейміз. Ендеше:
«Ақымақ көп, ақылды аз,
Деме көптің сөзі - пұл...» - дегенді көпке топырақ шашқандық емес пе деп көлгірсімей, ашық айтылған, жастарды артық сенгіштіктен сақтандыратын ащы өмір шындығы деп бағалауымыз орынды.
«Сөзіне қарап кісіні ал,
Кісіге қарап сөз алма...» -
деген нақыл түрінде келетін түйін жоғарғы пікірлерге орайлас, жалғас. Сырттай қарағанда мұның өзі бір түрлі, тосын естілуі мүмкін, өйткені кісіні сөзіне қарай бағалама, ісіне қарай бағала дейтін үйреншікті пікірге қарама-қарсы келетін секілді. Ал, байыппен қарасақ, мұнда терең мағына жатыр. Кісіні сөзіне қарай, яғни, ақылына, ойына қарай бағала, кісіге қарап, оның мансабына, дәулетіне қарап ақылға сыймайтын, қисынға келмейтін сөзіне иланып алданып қалма, «надандықпен кім айтса, ондай түпсіз сөзге ерме...» деген даналық пікірді аңғартады. Абай надандыққа, қандай да болсын теріс, кертартпа ықпалға қарсы тура алатын оқыған, біліммен қаруланған адамды құрметтеу керек деп санайды. Ең алдымен білімді, ғалым адам мақтан тұтуға лайықты. Ақылды, парасатты адамның идеал бейнесін ұсына отырып, Абай оған жақсылықты жамандықтан ажырата білмейтін, ағыммен ілесіп жүре беруге бейімделген надан, қараңғы адамды қарсы қойды. Топас, кертартпа адамның осы жағымсыз типі ақынның шығармашылық жолына өте тән және ағарту ісін, өнер-білімді жақтаушы Абайдың алдыңғы қатарлы көзқарасын білдіреді. Өлең 6-8 буынды аралас ұйқас үлгісінде жазылған. Алғаш 1909 ж. С.-Петербургте жарық көрген «Қазақ ақыны Ибраһим Құнанбайұғылының өлеңі» атты жинақта жарияланды. Басылымдарында бірқатар текстол. өзгерістер кездеседі. 1909 жылғы жинақта 38-жол «Шыныменен өлсеңіз» делінсе, басылымдарда бүл жол Мүрсейіт қолжазбалары бойынша «Шын сөзбенен өлсеңіз» болып берілген. Мүрсейіт қолжазбаларында, 1909 жылғы жинақта 40-жол «Кәпір болдың демес қой» деп берілсе, басылымдарда бұл жол «Күпір болдың демес қой» ретінде алынған. Мүрсейіт қолжазбаларында, 1939, 1945, 1954 жылғы жинақтарда 42- жол «Көп көзіне көріне айтпа» болса, қалған басылымдарға бүл жол 1909 жылғы жинаққа сәйкес «Көп орында көріне айтпа» делінген. «Сізге ғылым кім берер, жанбай жатып сөнсеңіз» деген 26, 27-жолдар 1909 жылғы басылымға кірмей қалған. 1909, 1939, 1945, 1954 жылғы жинақтарда 75-жол «Сөзін оқып және ойла» болып алынса, қалған басылымдарда бүл жол Мүрсейіт қолжазбаларына сәйкес «Сөзін оқы және ойла» деп берілген. Туынды ағылшын, араб, азербайжан, қарақалпақ, қырғыз, орыс, өзбек, тәжік, түрікмен, ұйғыр т. б. тілдеріне аударылған.
Объяснение:
