Құрметті жолдас редакция! Сау-сәлемет боларсыз.
Менің сізге төменде қол қойып, арыз жазу себебім мынау!
Мен өзім, шынымды айтайын, әдебиетті онша көп оқымаймын. Өйткені, біріншіден, оған қол тимейді. Ал екіншіден, мен болсам қазір лесхозда жұмыс істеймін. Яғни әдебиетпен ешқандай байланысым жоқ.
Бүгін бағана түскі тамақтан келе жатсам, біздің әлгі секретарь әйел: «Әбдіғали, сені журналға жазып қойыпты. Мә, мына әңгімені оқышы» дейді. Жүрегім су ете қалды. Ойпырмай, неге жазады, не қылмысым бар деп, оқи бастадым. Өзі сала құлаш ұзақ мақала әңгіме екен. Сонда да болса бас алмай отырып, оқып шықтым. Сөйтсем, Әбдіғали дейтін маскүнем біреу жайында екен. Тек атының ұқсастығы болмаса, бас - қасының бәрі де менің басымнан кешкен уақиғалар емес. Бұл қайтып мен туралы болады деп, біраз ойланып отырдым да, біле қойдым. Біріншіден, бұл мақала очерктің авторы Б. Сәрсенов жолдас «Н. ауданының орталығына барып түсе қалдым, мезгіл көз байланып қалаған кешкі уақыт еді» деп жазады. Мұндағы оның Н. деп, жасырып отырғаны ол, сөз жоқ, біздің Нарын ауданы. Өйткені біздің облыста Н. әрпімен басталатын басқа аудан атымен жоқ. Оны мен райсоветке барып, анықтап білдім.
Григорий не похож на остальных крестьян – его ум и восприятие мира выходят далеко за пределы крестьянского быта, забот и повседневной жизни. Его тесно связывает с простыми людьми общая жизнь, бедность, полуголодное существование, невозможность резко изменить своё будушее.
Савелий - обычный крепостной. Он принадлежал барину, как большинство крестьян на Руси. В поэме о старике рассказывает Матрена Корчагина, прозванная в народе счастливой. Савелий - родитель свекра-батюшки, главы семьи, в которую попала женщина после замужества.
Объяснение:
2)Море голубое
3)Страна далекая
4)Край родной
5)Луч золотой
6) Мятежный парус