Настя - 12-тилетняя девочка-сирота, героиня сказки-были Михаила Пришвина «Кладовая солнца». Они с десятилетним братом Митрашей по весне, еще до рассвета, пошли в лес за весенней, перезимовавшей под снегом, сладкой клюквой.
Дети любовались пробуждением леса и мирно беседовали о птицах, животных и растениях. Но у Лежачего камня они, выбирая тропу, поссорились. Каждый пошел своим путем.
Настя выбрала широкую проторенную тропу, но, увлекшись сбором, незаметно сошла с нее. Поняв это, девочка попыталась найти тропу, но случайно напала на ту заветную «палестинку», которую они с братом так стремились отыскать.
Настя, мокрая и грязная, не поднимая головы, ползала, собирая клюкву, по полянке, с трудом передвигая тяжелую корзину. Ее обуяла жадность, она не видела даже лося в осиннике и совсем забыла о Митраше.
К вечеру Настя наткнулась на гадюку, греющуюся на пне, вспугнула лося, увидела пришедшую к ней Травку, собаку умершего два года назад Антипыча, и очнулась. Вспомнила, что брат голодный и вообще неизвестно, где он. Она стала кричать, рыдая. Митраша этот крик слышал, но он увяз в болоте, а его ответ отнес ветер.
Травка пыталась утешить Настю. Услышав тявканье лисы, собака погналась за зайцем и выскочила прямо к Митраше, которого засасывало болото. Травка ему выбраться и погнала на него зайца. Но Митраше пришлось выстрелить по внезапно появившемуся волку.
Настя услышала близкий выстрел, закричала. Брат ей ответил, и она быстро к нему прибежала. Встретившись, дети стали готовить себе еду и ночлег. Домой они возвратились уже днем.
Укоряя себя за жадность, Настя всю собранную клюкву отдала в детский дом эвакуированным из блокадного Ленинграда детям.
Відповідь:
Эдуард Гленарван - храбрый и умный человек. Честный и немного доверчивый. Он пустился в плаванье, на свои средства, на человеку, которого даже не знал.
Элен Гленарван - красивая девушка, очень умна, храбра и самоотвержена.
Роберт Грант - очень храбрый мальчик. Никогда не признавался, что он устал, никогда не задерживал никого и следовал всем приказаниям. Очень вынослив.
Мэри Грант - храбрая, выносливая. Переносила все невзгоды вместе с братом и остальными чсленами экспедиции.
Майор Мак-Наббс - очень храбрый, хладнокровный. Если и что-то чувствует, то никогда не показывает. Разоблачил предателя Айртона и никогда не жаловался ни на что.
Айртон - сложный характером человек. Очень хитер. Преступник, узвестный по кличе Бен Джойс. Не сошелся характером с Гарри Грантом, который после этого высадил его у берегов.
Паганель - ученый. Любит свою работу. Очем умен, немного рассеян. Очень привязался к членам команды, особенно к Роберту.
Гарри Грант - храбрый и выносливый человек. Смог выжить со своими двумя товарищами на острове Марии Терезы.
Пояснення:
Літаратурную дзейнасць Ян Баршчэўскі пачаў у Полацкай калегіі паэмамі "Пояс Венеры" і "Псіхея", вытрыманымі ў стылі польскага класіцызму. Твораў, напісаных на беларускай мове, захавалася мала. Гэта дыдактычныя вершы "Дзеванька" і "Тарэліца", а таксама паэма "Рабункі мужыкоў" ("Размова хлопаў"), прысвечаная падзеям 1812 г. Гэтыя творы прадуманы з боку кампазіцыі, ім не адмовіш у лірызме і пэўнай сатырычнай скіраванасці. Так, у вершы "Дзеванька" аўтар папракае маладую асобу за беспадстаўныя прэтэнзіі на панскасць, а ў вершы "Гарэліца" - п'яніцу за празмерную прыхільнасць да "зялёнага змія". Пад уплывам пісьменнікаў-рамантыкаў Я. Баршчэўскі пачаў апрацоўваць беларускія паданні, легенды, казкі, песні, прыказкі і прымаўкі, у выніку чаго была напісана "кніга сэрцаў і характараў людскіх" "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". У гэтым чатырохтомным зборы апавяданняў, які параўноўваюць з цыклам "Тысяча і адна ноч", пісьменнік абгрунтаваў думку пра самабытнасць, веліч і духоўнае багацце беларускага народа. Скразным вобразам, які аб'ядноўвае твор у адзінае мастацкае цэлае, з'яўляецца шляхціц Завальня. Ён гасцінна сустракае ўсіх падарожных, шчодра частуе іх, уважліва слухае жыццёвыя гісторыі і казкі, 3 такіх гісторый мы даведваемся пра багатага Карпа, рыбака Родзьку, пана Сівоху, сляпога Францішка, паляўнічага Сямёна і іншых герояў, якія аказваюцца ў самых розных і неверагодных жыццёвых сітуацыях, трапляюць пад уплыў чорных сіл, змагаюцца, перамагаюць, выратоўваюцца, гінуць.. . ("Пра чарнакніжніка і змяю, што вылупілася з яйка, знесенага пеўнем", "Карона вужа", "Зухаватыя ўчынкі", "Вогненныя духі"). Фантастычныя апавяданні Я. Баршчэўскага, адметныя і непаўторныя, звязаны з "духам і паэзіяй народа". Яны насычаны афарызмамі, трапнымі выслоўямі і параўнаннямі: "Хто вучыцца, той павінен пра ўсё ведаць"; "Помстаю не супакоіш пакуты"; "Чалавек без рэлігіі на ўсё гатовы"; "Якая карысць спрачацца з людзьмі, якія маюць абмежаваныя веды і пачуцці?"; "Перасаджваць дубы - найвялікшае няшчасце". У іх сцвярджаюцца вечныя ісціны чалавечага быцця: міласэрнасць, дабрыня, вернасць, уседаравальнасць, любоў да бліжняга і роднай зямлі. Праз сістэму выяўленчых сродкаў і на аснове багатых фальклорных матэрыялаў Я. Баршчэўскаму ўдалося стварыць сімвалічны і непаўторны вобраз Плачкі-Беларусі і яе пакутніцкага лёсу.