Большинство из нас старается быть добрым к людям, но всегда ли это удаётся. Прежде всего в чём заключается доброта ? Может в том что-бы подать человеку с протянутой рукой ? Тогда выходит 99 из 100 людей плохие, ведь они просто пройдут мимо, кому-то плевать на чужие проблемы, кому-то попросту сложно остановиться и поискать в кармане копеек, а кто-то и вовсе призерает тех людей. Но ведь это не значит что люди плохие. Вот вы сами, часто останавливаетесь что-бы подать бедняку ? На вопрос "Всегда ли мы добры к людям" - ответ нет ! А для того что-бы понять в чем же наша проблема, для начала стоит разобраться со значение понятия "Доброта к людям"
Доброта. А всегда ли мы помним это слово? Всегда ли мв добры друг к другу?
К сожелению пока напрашивается только один ответ "нет"...и это очень печально.
Очень часто мы стали забывать это слово. А оно ведь такое важное и нужное!
Как часто мы срываем всё своё зло на других, совершенно не виноваатых в этом людях!
Добрых людей сейчас стало очень и очень малоиногда мне кажется что нужно создеть красную книгу доброты и там будет только 3-4 совершенно добрых человека
А ещё очень жалко что доброту очень часто принимают за слабость...
мы не всегда добры к людям да и не только к людям но и к животнымВедь есть такие моральные "уроды" которые ломают ноги животным
Люди стали забывать что такое доброта
ответ:
славіка шыковіча з рамана «сэрца на далоні» ўвасоблена пісьменніцкая думка пра тое, як нялёгка быць маладым. нялёгка, нават калі твае бацькі сапраўды самавітыя і сумленныя людзі. а што ўжо казаць пра сіроцтва пры жывых бацьках! i, шамякін пераканальна паказаў, як цяжка расці чалавеку, як на рост ці на яго запаволенне можа паўплываць выключна ўсё, нават нейкая, здавалася б, дробязь. самае цяжкае і складанае ў гэтым свеце - расці, змяняцца да лепшага, быць здольным перагледзець і свае ўчынкі, і свае каштоўнасці. пісьменнік паказаў свайго героя ў эвалюцыі, паказаў усе тыя фактары, якія спрыялі адраджэнню яго душы.
вядома ж, праца, годнае акружэнне таксама паўплывалі на славіка. гэта пераконвае ў рамане. але наўрад ці «партыйны дакумент захапіў юнака» , наўрад ці ў славіка, як даводзіць пісьменнік, магло наогул з'явіцца «захапленне велічнасцю праграмы» пабудовы камунізму. славік быў уражаны, як падкрэслівае пісьменнік, што «ўсе гаварылі з такой палымянасцю пра маральны кодэкс» . але ж у юнака заўсёды ў душы быў справядлівы пратэст неадпаведнасці паміж тым, што чуў і што бачыў. ці не гэта і стала прычынай злому ў яго душы, а юначы максімалізм і цынізм - ахоўнай рэакцыяй і формай пратэсту? i наўрад ці словы, якія пачуў ён на камсамольскім сходзе, «прымушалі яго працаваць па-новаму» .