Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все
Пошаговое объяснение:
мВсе Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все
Случай когда а=0 нам не подходит. Если а≠0: D<0, при а∈((3-2√2)/3; (3+2√2)/3). Это один из случаев когда действительных корней не будет. Рассмотрим другой. Множество значений x+1/x состоит из промежутков (-oo; -2] ∪ [2; +oo). Значит, чтобы основное уравнение не имело решений достаточно того, что график функции f(t)=at^2-(a+1)t+5-2a=0 располагается между -2 и 2. Это задается условиями: {a>0 {f(-2)=4a+7>0 {f(2)=3>0 {-2<(a+1)/(2a)<2 в совокупности с {a<0 {f(-2)=4a+7<0 {f(2)=3<0 {-2<(a+1)/(2a)<2 Первая система имеет решение a>1/3. Вторая система решений не имеет. Теперь объеденим с этим решением то, что получилось при исследовании дискриминанта. a∈(3-2√2)/3; +oo) - окончательный ответ.
Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все
Пошаговое объяснение:
мВсе Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все Все