1.Сосны чаще всего растут на песчаных,бедных перегноем почвах. Ели растут на влажных и глинистых почвах. В лиственном лесу плодородная,богатая минеральными веществами почва. 2.В сосновых лесах растут : очиток,кошачья лапка,вереск и лишайники. В еловом лесу растут: майник,кислица,седмичник,вороний глаз. В лиственном лесу растут:дуб,берёза,ясень,калина, крушина,жимолость,сныть,медуница,ветреница. 3.Например,кроны сосен пропускают много солнечного света,поэтому в сосновых лесах обычно светло и сухо.Из-за недостатка воды и перегноя кустарники и травянистые растения там почти не растут. В еловом лесу мало света,влажно и прохладно.Немногие растения при к жизни в таких условиях.Кустарников здесь почти нет. В лиственном лесу светлее чем в еловом лесу.Листья испаряют много воды,поэтому воздух влажный и прохладный.Лиственный лес отличается большим разнообразием растений.
скарына - выдатны прадстаўнік беларускай культуры эпохі адраджэння.эпоха гэта працягвалася прыкладна два стагоддзі. чалавек у слаўныя адраджэнскія гады ўзняўся над сіламі прыроды і над сваей часовай слабасцю. скарына - першы, хто адкрыў ва ўсходняй еўропе кнігадрукаванне і зрабіў кнігу даступнай вялікаму колу людзей. скарына - наш гонар і слава, бо яго нарадзіла і ўскарміла менавіта наша беларуская зямля. дарог перад скарынам было шмат, але ён выбраў адну як самую галоўную - несці людзям святло ведаў. менавіта ён пераклаў на родную мову біблію і заснаваў усходнеславянскае кнігадрукаванне. гэта было сапраўдным подзвігам. выданнi ф. скарыны выкананы на ўзроўнi лепшых еўрапейскiх выданняў xvi ст. высокi палiграфiчны ўзровень кнiг доўгi час не маглi пераўзысцi галандскiя i германскiя друкары. ф. скарына ўводзiць у свае выданнi iлюстрацыi як сродак раскрыцця ў мастацкiх вобразах зместу кнiгi. першадрукар выкарыстоўваў гравiраваны тытульны лiст, увёў прамежкi памiж словамi, абзацы. па гэтай прычыне кнiгi шырока распаўсюджвалiся ў еўропе i мелi вялiзны ўплыў на чытачоў у многiх краiнах свету. францыск скарына, стварыў і пакінуў сваім нашчадкам кнігі, у якіх засталіся яго глыбокія думкі. яны не страцілі сваёй актуальнасці і ў наш час. ідэі вялікага вучонага-асветніка сталі нашай нацыянальнай рэліквіяй, духоўным скарбам, сведчаннем магутнасці нашай старажытнай культуры. «любіце кнігу, бо яна — крыніца мудрасці, ведаў і навукі, лекі для душы», — такі запавет пакінуў нам францыск скарына.
