Наступіла восень . Лес змяніўся, нібы ў казцы. Быццам чараўнік прайшоў па ім з пэндзлікам і размаляваў лісце дрэў ў розныя колеры. Вярхушкі пераліваюцца разнастайнымі адценнямі — ад залатога і чырвонага да барвовага. І толькі елка на іх фоне красуецца сваёй зялёнай ігліцай.
Увосень у лесе не толькі прыгожа, але яшчэ і вельмі спакойна. Прырода, быццам жадаючы адпачыць пасля яркага летняга сонца, становіцца рахманай і празрыстай. Паступова заціхаюць вясёлыя птушыныя спевы, у лесе адчуваецца нейкі ўрачысты сум, калі прыходзіць разуменне таго, што хутка наступіць зіма. Але і яна не будзе вечнай, і пасля яе прыйдзе чыстая і светлая вясна.
Гэты кругазварот робіць восень прыемная парой, ад якой хочацца атрымліваць асалоду.
Першае.
Калі дзеяслоў мае ненаціскны канчатак, то спражэнне можна вызначыць па інфінітыве.
Да 2 спражэння адносяцца дзеясловы на -іць/-ыць (акрамя аднаскладовых), некалькі дзеясловаў на -аць (гнаць, належаць, залежаць), некалькі дзеясловаў на -ець (вярцець, цярпець, ненавідзець).
Астатнія дзеясловы адносяцца да 1 спражэння.