1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата, на якую ён бывае несправядліва асуджаны. 2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі. 3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. 4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. 5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.
Діалог між донькою і мамою про покупку шкільного костюма.Мамо:-Ну Що, доню, треба тобі шкільний костюм купити.дочка:-Мамочка! Навіщо мені він потрібен? Мені і так добре, є, що вдягти!-А Ось Людмила Миколаївна на зборах веліла купити, нд дівчинки тепер в шкільних костюмах ходити будут.Только подумай, що купувати будемо: брючний костюм або зі спідницею?-Мама, Мені більше подобаються спідниці! Все-таки, я - дівчинка, а не хлопчик, щоб по школі в штанах ходити!-Добре, Дочка! Купимо тобі жакет, жилет, спідницю і кілька різних блузок.Піде?-Так, Мам, згодна! Але тільки жилет не треба, краще дві спідниці купимо різного фасону і кольору.-Яка Ти у мене розумниця! А який колір ти хочеш?-Думаю, Чорний і серий.А блузки купимо дві білі, нарядні і дві блакитного кольору.-Коли підемо? Давай в суботу!-Добре, Мама! Підемо в цю суботу, після моєї секції.-Молодець, Розумниця ти моя! Як тобі зручно, адже у мене вихідний.У суботу дочка і мама вирушили в магазин і купили те, що хотіли.Дочка дуже була задоволена своїми обновками
2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.