Н. чатырыста восемдзесят дзевяць Р. чатырохсот васьмідзесяці дзевяці Д. чатыромстам васьмідзесяці дзевяці В. чатырыста восемдзесят дзевяць Т. чатырмастамі васьмюдзесяццю дзевяццю М. (аб) чатырохстах васьмідзесяці дзевяці
Пра урывак з паэмы " сымон-музыка" якуб колас гэты урывак написан у раздзеле пейзажнай лирыки , тему што там разгаданы загадки прыгажосци своей краины. я зразумею, што аутар стварае адчуванне паунаты и радасци жыцця у гэтым урыуку. галоуную ролю адыгрывае адухауленне прыроды! я думаю, колас, гэтым метафары хацеу перадаць пачуцци прыроды. о, край родны, край прыгожы! милы кут маих дзядоу! я думаю гэта галоуныя словы у урыуку, таму што у их заключаецца любоу да краины! не знаю, подойдет или нет, но писала сама !
Василь дзяцел адзин з галоуных герояу рамана. малазямельник, бязбацькавич, ён хоча стаць гаспадарам, працаваць з цямна и да цямна, высильвацца, абы только стаць гаспадаром, цешыцца сакавитай зялёнай рунню, затым - туга налитыми каласами, каб пасля зжаць, абмалациць их и убачыць спечаны пульхны бохан хлеба на стала. у яго ёсць жаданне працаваць. але спачатку няма зямли. и таму ён адважваецца начат на беззаконны акт - арэ карчову зямлю ля цагельни. думка яго наконт падобнага учынку цвярозая и простая: чаму тыя багацеи могуць мець вялизны пляц зямли, а ён, бядняк, не можа. прага зямли ператварылася у хцивасць, у жаданне любыми спосабами яе займаць, начат цаной здрады каханай. зямля и багацце - у гэтым василь бачыу сваё шчасце.
Р. чатырохсот васьмідзесяці дзевяці
Д. чатыромстам васьмідзесяці дзевяці
В. чатырыста восемдзесят дзевяць
Т. чатырмастамі васьмюдзесяццю дзевяццю
М. (аб) чатырохстах васьмідзесяці дзевяці