1. Сказаў, што Нiкiта яўрэй, а ўсе яўрэi злейшыя ворагi нямецкай нацыi.
2. Валя гаварыла пра Машу не надта прыязна, а ён, Кiрыла, падумаў i тады, i думае цяпер, што Тарас зрабiў правiльны выбар .
3. Добра помню адно: мы толькi што прачыталi ў газеце, што нямецкiя войскi ўварвалiся ў Сталiнград.
1. Яна хутка зiрнула па баках, i ён заўважыў, як пад шапкаю чорных даўнавата не стрыжаных валасоў радаснай жвавасцю блiснулi гэткiя ж чорныя, нiбы дзве маслiны, вочы.
2. I цяпер, праз многiя гады, пасталеўшы, узмужнеўшы, мы не забываем пра тую крынiчку, i калi бываем у родных мясцiнах, яна, як i раней, вабiць нас да сябе.
3. Перахажду мост, мiнаю могiлкi, якiя вiдать аж з вескi: жаўцее высокi абрыў ля рачулкi, i высяцца купаю бярозы ўперемешку з соснамi.
1.Сказаў, што Нiкiта яўрэй, а ўсе яўрэi - злейшыя ворагi нямецкай нацыi.
2.Валя гаварыла пра Машу не надта прыязна, а ён ,Кiрыла, падумаў i тады. i думае цяпер, што Тарас зрабiў правiльны выбар .
3.Добра помню адно: мы толькi што прачыталi ў газеце, што нямецкiя войскi ўварвалiся ў Сталiнград.
1.Яна хутка зiрнула па баках, i ён заўважыў, як пад шапкаю чорных даўнавата не стрыжаных валасоў радаснай жвавасцю блiснулi гэткiя ж чорныя ,нiбы дзве маслiны вочы .
2. I цяпер праз многiя гады пасталеўшы узмужнеўшы мы не забываем пра тую крынiчку i калi бываем у родных мясцiнах яна як i раней вабiць нас да сябе.
3.Перахажду мост ,мiнаю могiлкi, якiя вiдать аж з вескi : жаўцее высокi абрыў ля рачулкi i высяцца купю бярозы ўперемешку з соснамi.
-Цi вернецца яна на радзіму?
-Да, абавязкова вернецца, яна ж дарогу запамятала.
Амаль нiхто не усмiхнуўся. Усе дзеці хацелі каб ластаўка вярнулася.