Question

Можете написать кратко на кыргызском языке. Лиса и муравей решили подружиться и вместе посеяли пшеницу. Хитрая лиса каждый день жаловалась, что у нее болит то живот, то голова, и уходила на джайлоо, чтобы полакомиться кумысом.
Муравей один трудился с утра до вечера - то поливал поле, то полол.
Наконец созрел урожай.
Увидела лиса полный ток чистого зерна и решила обмануть муравья: весь урожай взять себе.
- Друг мой муравей, зачем нам делить всю эту пшеницу? Лучше давай побежим наперегонки. Кто из нас первым прибежит к току, тот пусть и берет весь урожай,- сказала лиса.
Муравей подумал и согласился. Стали они рядом.
- Давай! - крикнула лиса. И побежала в сторону тока.
Задрала она хвост, уши прижала, бежит во всю мочь. Но и муравей не зевал - уцепился за ее хвост.
Прибежала лиса к току и отряхнулась. Муравей отлетел в сторону, полез на кучу пшеницы и крикнул оттуда:
- Эй, лиса, почему ты так замешкалась? Лиса растерялась:
- Когда ты прибежал сюда?
- Давным-давно! Я уже успел отдохнуть, а ты вот еле дышишь.
Так лиса оказалась побежденной.
Не сумела она придумать новую хитрость и побрела прочь.
Муравей перетащил в амбар весь урожай и жил спокойно, сытно. А ленивая лиса голодала всю зиму.

Answer 1

Түлкү менен кумурска достошууну чечип, буудай эгишти. Куу түлкү күн сайын анын ашказаны ооруп, андан кийин башы ооруп жатканын даттанып жайлоого кымыз ичкени кетип калат.

Кумурска эртеден кечке чейин жалгыз иштеди - талааны сугарды, андан кийин отоо чөптөрдөн тазалады.

Акыры түшүм бышып жетилди.

Түлкү таза буудайдын толуп жаткан агымын көрүп, кумурсканы алдоону чечти: бүт эгинди өзүнө алуу үчүн.

- Досум кумурска, эмне үчүн биз ушул буудайдын баарын бөлүшөбүз? Андан көрө жарышка чуркайлы Арабызда ким биринчи болуп агымга чуркап келсе, түшүмдүн бардыгын алсын, - деди түлкү.

Кумурска ойлонуп макул болду. Алар жакын турушту.

- Кеттик - деп кыйкырды да түлкү. Агымга карай чуркады.

Ал куйругун көтөрүп, кулагын басып, болушунча тез чуркады. Бирок кумурска да эсин алган жок - ал анын куйругуна жармашты.

Түлкү агымга чуркап барып, өзүн чаңга бөлөдү. Кумурска капталына учуп келип, үйүлүп жаткан буудайга чыгып, ошол жерден кыйкырды:

- Эй, түлкү, эмнеге мынчалык олку-солку болуп жатасың? Түлкү башы маң болду:

- Бул жакка качан чуркап келдиң эле?

- Илгери-илгери эле ! Мен уже дем алып бүттүм, бирок сен араң дем аласыңго.

Ошентип, түлкү жеңилип калган.

Ал жаңы куулук ойлоп таппай, адашып кетти.

Кумурска эгиндин бардыгын сарайга сүйрөп барып, жайбаракат, канааттануу менен жашады. Ал эми жалкоо түлкү кыш бою ачка калган экен.