Монго́льские наро́ды или Монго́лы — группа родственных народов, говорящих на монгольских языках, и тесно связанных общей многовековой историей, культурой, традициями и обычаями.
Населяют север КНР, Монголию и регионы Российской Федерации — республики Бурятию и Калмыкию, а также Иркутскую область и Забайкальский край[5].
К монгольским народам относят себя около 10 миллионов человек. Из них 3 млн — в Монголии, 4 млн — в автономном районе Внутренняя Монголия, до 3 млн — в Ляонине, Ганьсу, Синьцзян-Уйгурском автономном районе и других регионах Китая.
Ескерткіштердің тұңғыш рет 1914 ж. Ачинск қаласының маңындағы Андронов деревнясының маңынан табылуына байланысты осылай аталған. Бұл мәдениет Орталық Қазақстанды мекендеген тайпалар арасына кең тараған. Ол таралған аймағына және өзіндік белгілеріне қарай үш тарихи кезеңге бөлінеді: ерте кезеңі – б.з.б. XVIII-XVI ғасырлардағы Петров мәдениеті; орта кезеңі – б.з.б. XVI–XII ғасырлардағы Алакөл-Атасу, Федоров-Нұра мәдениеттері; соңғы кезеңі – б.з.б. XII–VIII ғасырлардағы Алексеев, Замараев, Сарығары, Беғазы-Дәндібай мәдениеттері.
