Класічная паэзія выпрацавала ўстойлівыя віды верша — так званыя «цвёрдыя» страфічныя формы: санет, трыялет, актава і інш. Для іх характэрна дакладна вызначаная колькасць радкоў у вершы, пэўная сістэма рыфмоўкі, якую вы паспрабавалі вызначыць пры вывуіэнні канкрэтных твораў, і адметная для кожнага віда верша кампазіцыя. Так, санет, які складаецца з чатырнаццаці напісаных ямбам радкоў, выразна дзеліцца на дзве часткі: у першых васьмі радках падаецца развіццё тэмы, у наступных — кульмінацыя і развязка, падагульненне. У трыялеце (від васьмірадковага верша, у якім два першыя і два апошнія, а таксама першы і апошні радок аднолькавыя) радок, які паўтараецца тройчы, завастрае ўвагу чытача на асноўнай думцы твора. Актава — таксама васьмірадковы верш, шэсць першых радкоў у якім звязаны перакрыжаванай рыфмоўкай, а два апошнія — сумежнай, што прыцягвае ўвагу да галоўнай думкі твора. Класічныя віды верша існуюць на працягу многіх стагоддзяў ва ўсіх еўрапейскіх літаратурах, апрацаваны талентам выдатных майстроў слова і заключаюць у сабе законы пры-гажосці і гармоніі. Таму яны актыўна ўжываюцца і ў сучаснай лірыцы.
Объяснение:
Санет, трыялет, актава
«кому и зачем нужна философия?
Объяснение:
Я обосновывоваю свою позицию, в которой утверждю, что «философствует» так или иначе в процессе своей жизнедеятельности каждый разумный человек. Поэтому знакомство с учениями выдающихся философов и с современным уровнем постановки и решения мировоззренческих, философских проблем может и должно повышению качества индивидуального философствования, выработке самостоятельной продуманной и обоснованной позиции человека по самым актуальным смысложизненным вопросам. Автор осознает дискусси- онность ряда выдвигаемых им положений и призывает читателя к совместному их обсуждению.
