Қорқыт атаның нақыл сөздері адам мәселесі, оның өмір сүру қағидалары, мақсат-мұраттары және қоғам мен ұлттық болмыс хақындағы әлеуметтік- тұрмыстық толғаныстарына алып келеді. Онда халқының болашағы, жалпы адамгершілік құндылықтар мен қасиеттерді сақтау, тәлім-тәрбие, ата салтын, дәстүрін құрметтеу мен қастерлеу мәселелері сөз болды. Қорқыт Атаны жалпы түркі халықтарының мәдени-дәстүрінің негізін салушылардың бірі деп қарастыруға болады. Қорқыт ата дана-ақылшы ретінде, біріншіден, даналық толғаныстары мен тұжырымдары, өсиетнамалардан, ғибратнамалар арқылы көрінсе, екіншіден, жырларының идеясы мен ішкі формасынан, үшіншіден, әрбір жыр соңындағы қорытынды сөздерінің ақыл-кеңестері мен батасынан сезімдік сипатты тәлімдік-тәрбиелік ой толғаныстарынан байқатады.
Дождь был сильным, настоящий летний ливень. От ударов крупных капель упал стакан, стоявший на столе рядом с кувшином с цветами, осыпались лепестки с цветов и прилипли к мокрой поверхности столика. Ветки деревьев в саду, кажется, слегка прогнулись под тяжестью омытой дождем листвы. Их зелень стала яркой, сочной, посвежевшей после ливня.
Пышные деревья в саду освещены еще неярким солнцем. Небо серое, но уже начинает светлеть, как вымытые после долгой зимы окна. Неяркий свет льется и на крышу сарая, которая виднеется сквозь листву в глубине сада. Она как будто покрыта серебром, настолько украсил ее дождь и лучи солнца, с трудом пробивающиеся сквозь тучи.
Картина Герасимова производит сильное впечатление. Она вся наполнена светом, ярким блеском, удивительной чистотой омытой дождем природы. Сам художник был так восхищен открывшейся ему картиной освеженной природы, что написал свое произведение на одном дыхании, без доработок и исправлений.