Құбылыстарды түрлеріне қарай топтарға бөліп, кестеге еңгізіңіз: Доптың домалауы, қорғасынның балқуы, күн күркірегенінің естілуі, қар еруі, жұлдыздар жарқырауы, судың қайнауы, таң атуы, жаңғырық, сағат маятнигінің тербелуі, бұлттар қозғалысы, көгершіннің ұшуы, найзағай жарқылдауы, электр шамының жануы. Механикалық электрлік дыбыстық жылулық магниттік жарықтық

👇

Ответ:

nastyarapuntseozgwc2

28.04.2022

Механикалық: допты айналдыру, сағатты айналдыру, бұлттарды қозғау.
Электр: электр жарығы қосулы.
Дыбыс: найзағай, жаңғырық, жазғы құстар.
Термиялық: қорғасын мен қардың еруі, судың қайнатылуы.
Жарықтық: жұлдыз және найзағай.

4,5(39 оценок)

Открыть все ответы

Ответ:

annagj200430

28.04.2022

Ещё в 4-3 веках до нашей эры у северных границ Китая основались племена сюнну или хунну, говорящие на одной из алтайских языковых ветвей (про - тюркский язык), монголоидного типа лица.
Само название хунны появляется из Китайских источников в конце 3 века до нашей эры. В этом обществе сильны были традиции и обычаи. Старейшина рода пользовался уважением. Все высшие чины в государстве принадлежали исключительно знати. Знатных родов было 3: Хуань,Лань и Сюйбу, т.е. принцы крови, служилая аристократия и родовая знать. Род, к которому принадлежали шаньюи, назывался Си Люань – ди (принцы крови) Она была характерной для оседло - кочевого образа жизни. В нем определяющую роль играло скотоводство, в частности коневодство. Имело место наличие частной собственности на скот. Однако горные леса считались собственностью государства. Лошади были маленькими, коренастыми, с широкой мордой. Развитие коневодства у хунну позволяло им передвигаться на большие расстояния, в поисках более богатых травой лугов. Кормились они преимущественно мясо - молочной пищей. Хунны проживающие в непосредственной близости с Китаем, не могли не перенять некоторые элементы культуры Китая

4,6(79 оценок)

Ответ: