Қарахан қағанаты Шығыс Түркістан, Жетісу, Сырдария, Талас, Шу өңірін құтты қоныс етті. Оның құрылуы 940 жылдан басталады. Қағанаттың орталық астанасы Шу өзені бойындағы Баласағұн, кейінірек Ордакент (Тараз) қаласы. Қарахан мемлекеті Үзген, Мерке, Құлан сияқты қалаларында ірі алыпсатар алпауыттар мен қолөнершілер мекендеген.
Қарахан әулетінің негізін салушы Сатұқ Боғрахан (915–955жж.) болып есептелінеді. Ол Қарлұқ хандығының іргесін көтеріп, мәртебесін асырушылардың бірі – Білге құл Қадыр ханның немересі. Сатұқ Тараз және Қашғар қалаларын өзіне қаратып, 942 жылы Баласағұндағы билеушіні құлатып, өзін жоғары қаған деп жариялайды. Мемлекеттің күшеюіне қарлұқ, шігіл, ягма тайпалары үлкен үлес қосты
1) 3000000 км(кв метр) 2) Баласагун, Узгенд, Кашгар, Самарканд. 3) Сатұқ Боғрахан 5) XI ғасырдың аяғына қарай Қарахан мемлекеті соғыстармен және феодалдық иеліктердің одан әрі бөлшектенуімен байланысты құлдырай түсті. XII ғасырдың 30-шы жылдары Шығыс Қарахан иелігін, Жетісуды және Қазақстанның оңтүстігін шығыстан келген кидандар жаулап алды.
Окончательно история рабства в античности завершилась с официальным введением в Римской империи крепостного права или некой его разновидности. Как указывает А.Х.М. Джонс , это произошло в правление императора Диоклетиана (284—305 гг.), который всем без исключения крестьянам: как арендаторам земли (колонам), так и собственникам земли, — запретил, под страхом сурового наказания, покидать своё место жительства [25] . В течение IV в. преемники Диоклетиана ещё более ужесточили эти меры и распространили их на подавляющую часть населения. Законами и указами Диоклетиана и императоров IV века практически все граждане центральных и западных провинций Римской империи были прикреплены либо к определенному участку земли, либо к своему месту жительства, а также к определенной профессии, которая передавалась по наследству: сын кузнеца теперь мог стать только кузнецом, а сын торговца — только торговцем. Кроме того, и жениться теперь сын кузнеца мог только на дочери кузнеца, а сын крестьянина — только на дочери крестьянина, причем из своей деревни или местности. Фактически это означало введение крепостного права для всех или большинства жителей Римской империи, за исключением высших государственных чиновников и богатых собственников земли и недвижимости. Даже для людей свободных профессий (в том числе наемных рабочих, прислуги и т. д.), было введено правило, по которому они после определенного числа лет, проведенного на одном месте, уже не могли больше его покинуть [26] . Некоторые авторы связывают введение крепостного права в поздней Римской империи с острым демографическим кризисом и нехваткой рабочих рук, особенно на западе империи, достигшими к этому времени критических размеров [27] .
Возвращение войска в Ниневию План: 1. Царская колесница 2. Унижение пленных царя 3. Воины- победили. 4. Каменные стражи при входе во дворец
1.Колесница царя Ниневии была двухколёсной, к кузову прикреплялись колчан со стрелами, щит и копьё. Ассирийского владыку, окружала знать и телохранители.
2. Ассирийские цари подчинили себе многие страны и, возвращаясь на родину, войска гнали перед собой огромное число пленных и несметное количество скота. Царей же, покорённых стран, запрягали в колесницу ассирийского владыки.
3. Успех ассирийцев заключался во взаимодействии разных родов войск: колесниц, всадников, пехоты (лучники и щитоносцы) Они же, одни из первых стали изготовлять железное оружие.
4. Стены дворца ассирийского владыки были высокими, а каменной стражей Ассирии являлись фигуры гигантских чудовищ – крылатых быков и львов.
Қарахан қағанаты Шығыс Түркістан, Жетісу, Сырдария, Талас, Шу өңірін құтты қоныс етті. Оның құрылуы 940 жылдан басталады. Қағанаттың орталық астанасы Шу өзені бойындағы Баласағұн, кейінірек Ордакент (Тараз) қаласы. Қарахан мемлекеті Үзген, Мерке, Құлан сияқты қалаларында ірі алыпсатар алпауыттар мен қолөнершілер мекендеген.
Қарахан әулетінің негізін салушы Сатұқ Боғрахан (915–955жж.) болып есептелінеді. Ол Қарлұқ хандығының іргесін көтеріп, мәртебесін асырушылардың бірі – Білге құл Қадыр ханның немересі. Сатұқ Тараз және Қашғар қалаларын өзіне қаратып, 942 жылы Баласағұндағы билеушіні құлатып, өзін жоғары қаған деп жариялайды. Мемлекеттің күшеюіне қарлұқ, шігіл, ягма тайпалары үлкен үлес қосты