история православной церкви на территории исторической Руси, в частности, княжества Киевского, а также Великого княжества Московского, царства Русского, а впоследствии Российской империи, СССР, а после распада последнего в 1991 году — государств, образовавшихся на его территории, на которую продолжает простирать свою церковную юрисдикцию Московский патриархат.
Колыбель русского монашества — Киево-Печерская лавра
Современная церковная и светская историография Русской церкви в качестве начальной точки имеет обычно 988 год (подробнее см. в статье Крещение Руси); более традиционная церковная историография возводила историю Церкви в пределах Руси к апостольской эпохе[1]. Первые сведения о существовании христианских общин в Киеве относятся ко второй половине IX века.
Балқан түбегінің оңтүстігінде Греция орналасқан-алғашқы еуропалық өркениеттің туған жері. Греция тау жоталарымен кесілген. Мұнда адамдар таулармен қоршалған, бірақ әдетте теңізге шығатын шағын аудандарда өмір сүрді. Грецияға барлық көршілес аралдар, сондай-ақ Кіші Азияның батыс жағалауы кірді.
Греция пайдалы қазбаларға бай, бұл қолөнер мен сауданың дамуына ықпал етті. Мұндағы жер құнарлылығымен ерекшеленбеді. Рас, жүзім мен зәйтүн ағаштары жақсы өседі. Аралдардың, порттар мен шығанақтардың көптігі навигацияның дамуына ықпал етті.
Гректердің аты аңызға айналған атасы Эллин патша болды. Сондықтан олар өздерін Эллиндер, ал өз елін Хеллалар деп атады. Эллиндер Балканның оңтүстігінің алғашқы тұрғындары болған жоқ. Ежелгі уақытта Еуропада бірінші болып егіншілікті игерген пелазги осында өмір сүрген. Содан кейін грек тайпалары солтүстікте, Дунай жағалауында өмір сүрді. Шамамен б.з. д. 2000 жылдан бастап олардың бір бөлігі оңтүстікке қоныс аудара бастады. XII ғасырдан бастап б.з. д. бүкіл Грецияны тек гректер мекендеді.
Объяснение: