Дөңгелек үстел жұмысына Нара ғылыми-зерттеу институтының профессоры Садакацу Кунитаке, Жапонияның Қазақстандағы Төтенше және өкілетті елшісі Итиро Кавабата, Мәдениет және спорт министрлігінің жауапты хатшысы Қуатжан Уәлиев, Ұлттық музей директорының орынбасары, экспедиция жетекшісі, тарих ғылымының докторы, профессор Жәкен Таймағамбетов және осы салада қызмет етіп жүрген ғалымдар мен жетекші мамандар қатысты.
Бес жылдық «Paleo Silk Road» бағдарламасы аясындағы Ұлттық музей мен Тюбиген университетінің (Германия) бірлескен халықаралық экспедициясы бірінші жылғы жұмысын қорытындылады. Страфикацияланған палеолит ескерткіштерін іздеу бойынша жүргізілген Майбұлақ кейінгі палеолит тұрағы және Шығыс Қазақстан өңіріндегі қазба жұмыстарына Ұлттық музей ғалымдары, Германия, Ұлыбритания, АҚШ, Канада, Үндістан, Чехия ғылыми мекемелерінің өкілдері қатысқан. Дөңгелек үстел барысында 2016 жылы Ұлттық музей мен Ресей ғылым академиясының Сібір бөлімінің Археология және этнография институтының мамандары ашқан Үшбұлақ палеолит тұрағына жүргізілген Қазақстан-Ресей, Қаратау өңіріне жүргізілген Қазақстан-Жапония, Шығыс Қазақстан өңірін зерттеген Қазақстан-Германия археологиялық экспедициясы жұмыстарының нәтижелерін профессор Жәкен Таймағамбетов таныстырды.
«Бес жылдықтың алғашқы бірінші жылында атқарылған жұмыстардың көбі басталды. Кейбір аймақтар жекешеленіп, я табиғи өзгерістерге қатты ұшырағандықтан зерттеу жүргізуге қолайсыз болды. Ендігі жылдардың жұмысы бұдан да зор тарихи табыстарға әкеледі. Өйткені бұл біздің өткеніміз. Әлі зерттелмеген обалар да өз ғалымын күтіп жатыр» деді ол алдағы күндерге үлкен үміт артып.
Тас ғасырының жаңа жиырма ескерткішінің ашылуы археология экспедициясының жемісі. Қазақстан тарихына өзге мемлекеттердің ғалымдары да аса қызығып отыр. Өйткені өткен дәуірлер бізді жақындатады. Нара ғылыми-зерттеу институтының профессоры Садакацу Кунитакенің айтуынша, Африканы а ң мекендегеніне алпыс мың жыл болса, Жапонияға адам аяғының тигеніне отыз мың жыл болған. Жапондардың арғы аталары Қазақстанның Оңтүстік аймағынан барған, я сол жерлерді басып өткен деп есептейді. Ғалымның аса қызуғышылығын оятқан себептердің бірі осы болса керек.
Қолданылған материалдарға міндетті түрде www.egemen.kz сайтына гиперсілтеме берілуі тиіс / Любое использование материалов допускается только при наличии гиперссылки на egemen.kz: https://egemen.kz/article/160032-arkheologiyalyq-zertteuler-dgemisin-berdi
© egemen.kz
Оповідь від імені монгольського хроніста:
Цей народ, що проживає на Сході Європи, дуже сильний та могутній, здатен героїчно обороняти свій дім від чужинців. Нам довго доводилося штурмувати місто, яке зветься Києвом. Стоїмо ми біля Києва ще з 5 вересня 1240 року. Ці люди не збиралися здаватися, навіть коли наші війська пробили укріплення міста 6 грудня: вони продовжували вести запеклу боротьбу проти нас з свого останнього оплоту в місті — Десятинної церкви. Але ми здобули перемогу.
Оповідь від імені руського літописця:
Ми, русичі, вже не в перше зустрічаємося з татарами. Це відбулося в 1223 році від РХ на р. Калка, але ця битва була значно далі від нашої домівки — Києва. Спочатку татари підкорили собі Переяславське та Чернігівське князівства.
І от настала наша черга жителям Києва боронити свій дім від завойовників. Татари довго стояли біля наших міських мурів ще з кінця літа 1240 року від РХ. Вони довго обстрілювали наші укріплення з облогових машин, зрештою, у нашому мурі 19 листопада з'явилися проломи. Це означало, що скоро Київ паде, але наші воїни і прості жителі міста продовжували вести запеклу боротьбу. Але, на жаль, ми не змогли витримати натиск — і 6 грудня від РХ Київ пав.