«Ел намысы – ер намысы» деген мақал жолдарымен толықтай келісемін. Қазақ халқы қашанда намысты ту етіп, биік қойған ұлт. Ұл балаларды кішкене күндерінен намысты қолдан бермеуге тәрбиелеп, бастарын идірмей, үміттерін сөндірмей өсірген халықпыз. Ар – намыс туралы мақал – мәтелдер де жетерлік, солардың ішінде маған ең ұнайтыны - «Ерді намыс өлтіреді, қоянды намыс өлтіреді». Демек, намыссыздық адам бойындағы жағымсыз қасиет.
Менің ойымша, намыстың жоғары болуы отаншылдыққа бастайды, адам бойында патриоттық сезімдерді оятып, елін, жерін, ұлтын ерекше қадірлеуге үйретеді. Яғни, намыс адамның жан дүниесі мен Отанының, отбасының, ұлтының, қоршаған орта мен қоғамының мәнін сезінуімен оянып, соның амандығы мен бүтіндігі үшін күресінен көрініс табады. Бойында ұлттық намысы бар адам әрқашан мәдениетін, тілін, дінін, салт – дәстүрін қастерлейді. Намысшылдық қасиет отбасымызда өз бастауын алып, ата – анамыздың үлгісімен өз жалғасын табады. Қандай заман болмасын, бізді ұлт қылған, тәуелсіз ел қылған осы намыс екенін ұмытпағанымыз жөн. Ұлттық намысымызды сақтай білейік, жүрегі «қазақ» деп соғатын намысқой жігіттеріміз көп болғай! Ұлттық ар – намысымызды сақтай білсек, ар – ождан да биік болады.
Нигде нет такой чарующей природы как в красивой Алмате..Деревья ,покрытые словно белым одеялом ,придают особенную красоту восхитительному городу.Стоит издалека взглянуть на ели ,которые возвышаются высоко в горах ,как охватывает чувство неумолимого восхищения. А когда весной набухают почки и начинает все вокруг цвести ,все это неописать словами.Вся земля покрыта зелеными тонами.А затем наступает лето и что мы видим?.Город утопает в цветах.А также прекрасна в этом краю и осень Листья желтеют, краснеют, багровеютЦветет и подножье Алатау и сверкает разноцветными цветами.Много ягод и фруктов.Много разных сортов яблок.,,Как же прекрасна природа ,,безвольно срывается с уст.
Пробковые родные горы Караспан. Прежде, чем он родился, его мать чуть было место мяса. Под угрозой утробе матери думал до трех лет и девяти дней. Это был один раз в год в трудовых давления. Так бедная женщина трижды в течение трех лет переживает мук, только треть bosanıptı. Корк, возникающие со всего мира чувствовали ужасные страдания azaptanğanday. Небо, тучи, гром, молния, большие черные грозовые удары, Окраина разорили, как быть естественным. Один из деревенских жителей чувствую себя очень боится приближается ужас. Это событие сохраняется в следующих стихах: Говорят КоркКараспан вода,В земле темной золы.Речь идет о страхе стране,Довольно С Днем Рождения! Ухудшение Корк arqırap ветер сразу же после рождения, и, чтобы извлечь облака, солнце излучает свет, свет мира приглашаются ходить промокли. Природа души конец хорошая вещь Балаган людей: "Это имя рождения ребенка, чтобы запугать нас в Корк!» Решили поставить свое имя в Корк. Мулла призывает к молитве, ухо новорожденного ребенка: "Ваше имя в Корк!" Крик в три раза. Пробка отличается от рождения его жизни, а также. Птицы летают в возрасте ребенка, añmen побежал гонку с ветром и дождем, чтобы найти общий язык с окружающей природой, но и увеличивается. Tepse стареет годы, он достиг возраста Железный человек прерывает сон. Длинная белая борода belwarına стержень во сне явился приходят от святого человека, сказал: "О, Корк, вставай! Я сказал, создать музыкальный инструмент. Это шесть-летний стал крупнейшим верблюд без jiligindey быть спешки. Название кобызом Aspabıñnıñ. Это Кобыз ваши şabıtıñdı съездить к вершине samğatadı неограниченного путь света, излучает свет, вы будете относиться быстро, чтобы сохранить покровителя партнера Jelly ". Корк мечта, чтобы думать, что промышленность проснуться. Как фоне. В то же время, в самом сердце своей блестящей мелодии, мысли, языка ağındağan конце стиха утверждал, что. Он сразу же дал кобыз он начал мечтать о святого старца с aynıtpay. Тогда отладки инструментом в руках множеств уха, чтобы играть. Его музыка не принесет мир в сердца музыки кобыз bwsandırıp потрясен удивительной Добро в мир в целом. Побежал парящей птицы охота, ветер по-прежнему потребляет, Кобыз быть созданы, чтобы пролить уши.
Ел намысы – ер намысы
«Ел намысы – ер намысы» деген мақал жолдарымен толықтай келісемін. Қазақ халқы қашанда намысты ту етіп, биік қойған ұлт. Ұл балаларды кішкене күндерінен намысты қолдан бермеуге тәрбиелеп, бастарын идірмей, үміттерін сөндірмей өсірген халықпыз. Ар – намыс туралы мақал – мәтелдер де жетерлік, солардың ішінде маған ең ұнайтыны - «Ерді намыс өлтіреді, қоянды намыс өлтіреді». Демек, намыссыздық адам бойындағы жағымсыз қасиет.
Менің ойымша, намыстың жоғары болуы отаншылдыққа бастайды, адам бойында патриоттық сезімдерді оятып, елін, жерін, ұлтын ерекше қадірлеуге үйретеді. Яғни, намыс адамның жан дүниесі мен Отанының, отбасының, ұлтының, қоршаған орта мен қоғамының мәнін сезінуімен оянып, соның амандығы мен бүтіндігі үшін күресінен көрініс табады. Бойында ұлттық намысы бар адам әрқашан мәдениетін, тілін, дінін, салт – дәстүрін қастерлейді. Намысшылдық қасиет отбасымызда өз бастауын алып, ата – анамыздың үлгісімен өз жалғасын табады. Қандай заман болмасын, бізді ұлт қылған, тәуелсіз ел қылған осы намыс екенін ұмытпағанымыз жөн. Ұлттық намысымызды сақтай білейік, жүрегі «қазақ» деп соғатын намысқой жігіттеріміз көп болғай! Ұлттық ар – намысымызды сақтай білсек, ар – ождан да биік болады.
Объяснение: