МЕН ЕГЕРДЕ ОЗИМДИ КУШТИМИН ДЕП АЙТА АЛСАМ БЫЛАЙ БИРИНШИ КАРАЙТЫН ЕДИМ.МЕНИН ОЙЫМША ЕН ТАМАША КУШТИ АДМ ОЛ КАЙЫРЫМДЫ,ИНАБАТТЫ,МЕЙИРИМДИ,АДАЛ,ШЫНШЫЛ,АКЫЛДЫ,ОЗИМШИЛ ЕМЕС,ЫЛТИПАТТЫ АДАМДАР.ОЛАЙ МЕН ОЗ ОТБАСЫМДЫ АЙТА АЛАМЫН.МЕН ОЗИМДИ КУШТИМИН ДЕП АЙТА АЛАМЫН.ОЙТКЕНИ МЕН КАРИЯЛАРГА УНЕМИ ОРЫН БЕРИП,АЖЕЛЕРДИН СОМКЕЛЕРИН КОТЕРИСЕМИН.ЖАНЕДЕ САБАГЫМДЫ ЖАКСЫ ОКУГА ТАЛПЫНАМЫН.АТА-АНАМДЫ ТЫНДАЙМЫН.УЛКЕНДИ КУРМЕТ КОРСЕТИП-КИШИГЕ ИЗЕТ КОРСЕТЕМИН.КИШКЕТАЙЛАРДЫ РЕНЖЕТПЕЙМИН.АТА-АНАМНЫН КОЛГАНАТЫМЫН.ЖАНЕ ДЕ МЕН АДАЛМЫН.ЕШКАШАН ОТИРИК АЙТПАЙМЫН.СОНДЫКТАНДА БАРЛЫГЫМЫЗ ОСЫНДАЙ БОЛСАК КУШТИМИЗ ДЕП ОЙЛАЙМЫН
Бұл көне түркі тілінде жазылған, түркі тектес халықтардың ортақ қазынасы.
Көптеген зерттеушілер бұл поэманы саясат, мемлекет басқару, әскери іс жөніндегі философиялық трактат деп жүр. Шындығында да, бұл жалаң әдеби дүние емес. Бұл бүтін бір тарихи кезеңнің мінез құлқын бойына сіңірген, қоғамдық саяси, әлеуметтік бітімі қанық, моральдық этикалық, рухани қазынамыздың негізі, арқау боларлық дүние. Ондағы бүгінгі тілімізге, ой толғамымызға төркіндес, етене жақын орамдарды көргенде, қазақ әдебиетінің солармен тікелей сабақтаса жалғасқан дидактикалық поэзия мен шешендік сөздердің, билердің орағытып, ой тастайтын кең тынысты толғамдарының дәстүрлі бірлігі «мен мұндалап» тұрады.