Объяснение:
Мать — сыра́ земля́ (укр. Земля — свята мати; серб. Маjка земља[1]) — персонифицированный образ земли в славянской мифологии. Земля считалась матерью всех живых существ и растений, средоточием плодородия. Противопоставлялась персонифицированному Небу (или богу-Громовержцу)[2]. Архаические представления о небе и земле как супружеской паре сохранились в польском фольклоре. По болгарским представлениям, месяц является сыном неба и земли. В русском фольклоре выражение «Мать — сыра земля» обозначает прежде всего землю, оплодотворённую небесной влагой и готовую родить
Менің оқыған мәліметтер де, Қазақстан бойынша жиырма мыңнан астам, ал тек Маң- ғыстау өлкесінде 4168 құдық болған екен. Олар көшпелі хал- қымыздың өмір тіршілігінің көзі болып саналғанмен, бүгінде олардың көпшілігінің күтімі болмағандықтан көзі бітіп, суы тартылып, істен шыққан екен. Осы жеті қабат жер астындағы судың ащы-тұщысын тап басып таба алатын, оның мол-аздығын алдын ала болжайтын білгір құдықшылар аз болмаған. Бұл ши өсіп тұрған жерлер мен жан- тақты ойпаттарда тұщы су көздері мол және олар жер бетіне жақын болып келеді екенін білдім.
Объяснение:
Мен өз білімім бойынша жаздым, сондықтан дұрыс па дұрыс емес пе білмеймін, бірақ есімдіктер қосып жаздым).
ЕСІМДІКТЕР:
Сілтеу есімдуктер: бұл, осы.
Жіктеу есімдік : менің.
т.б.
лағынет,роллдллдддллдж