1) Негізінен балалар поэзиясы, сатиралық жанр саласында еңбек еткен.
2) "Аққала","Әже","Боран","Біз шадыман баламыз","Жер – туған жер","Гүл","Сәлем саған, мектебім!","Сыйға-сый","Торғай","Тұңғыш қазақ ғарышкері" атты өлеңдерін білемін.
3) Оның аударуында қазақ тілінде С.Маршактың «Ақымақ тышқан туралы ертегі» (1973), С.Михалковтың «Степа ағай» (1978), Р.Ғамзатовтың «Менің атам» (1969, 1982) поэмалары, Р.Киплингтің бірнеше ертегісі «Пілдің баласы» деген атпен (1983), Бақытжан Момышұлының «Мен әлі сәбимін» повестері мен әңгімелері (1984), «Жанымның жарық жүлдызы» романы (1985) жеке кітап болып шыққан.
Сондай-ақ Я.Колас, А.Барто, Я.Бжехва, Дж.Родари, Я.Аким, Б.Заходер, Қ.Мүхамади, Қ.Тәңір-құлиев, Б.Асаналиев, т.б. өлеңдерін аударуға қатысқан.
Абай 10 тамыз 1845 жылы Қазіргі Семей облысының Шығыс тауларында Қарқаралының аға сұлтаны Құнанбайдың төрт әйелінің екіншісі Ұлжаннан туған.Ақынның арғы тегі Орта жүз Тобықты.Болашақ ақын сабырлы мінезі мен, кең пейілімен ел анасы атанған әжесі Зеренің таусылмайтын мол қазынадай аңыз – ертегілерін тыңдап өсті. Абай әуелі ауылдағы Ғабитхан молдадан сауатын ашады да, 10 жасқа толған соң 3 жыл семейдегі Ахмет Риза медрессесінде оқиды.Абай бұрынғы бабаларымыздың бойынан көрген «кемшіліктерді» себеп ретінде емес, сол замандағы саяси – әлеуметтік қатынастардың салдары ретінде қарастыруға жол ашқан.Ұлы ақын өз еліне мұра етіп 40 тан астам қара сөз, мағынасы зор өлеңдерін қалдырды. Халықты оқуға, ғылымға шақырды. Бастысы Қазақ елі үшін ғажайып тұлға болып қалыптасты.
Мен Абай атамның он сегізінші қара сөзіндегі осы бір жолдарды өзіме үлгі етмін:
«...Тегінде а ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озбақ. Онан басқа нәрселермен оздым ғой демектің бәрі де ақымақтық»
Объяснение: