1-тапсырма. Абайдың поэзияға тілі жағынан қоятын шарты ең алдымен «жеңілдік» (түсінікті), «жүрекке жылы тию» (сезімге әсер ету), «мағынасының түзу келуі».Сөз дәлдігін бұзатын екіұштылық, түсіну, ұғымды ауырлататын жасандылық, сөз, сөйлемдердің көркемдік қасиеті, мазмұнын сұйылтатын мағынаға қатысы жоқ, орынсыз шет сөз қолданушылық, бәрін де Абай өлеңнің құнын түсіретін нәрсе деп қатты сынады, мейлінше қарсы болды.
Өз ойым: Қазіргі кезде орыс тілінде сайрап, таза қазақ тілінде сөйлей алмайтын жастар саны көбеюде. Болашақта қазақ тілі жоқ болып кетпес үшін бұл жағдайды қолға алып, өзіміз тек қазақша сөйлеуіміз керек.
2-тапсырма. Ақын Ескендірдің өмірбаяндық деректерін дәл келтіреді де, оның дүние жүзін жаулап алмақ болған шапқыншылық саясатын сынауға ауысады. Соған орай поэмаға жас кезінде Ескендірдің тәрбиешісі болған ұлы философ-гуманист Аристотельді кіргізеді. Әңгімеде жауыздыққа жетелейтін тойымсыздық екенін көрсете келіп, әділдік, даналықты соған қарсы қояды. Қақпа мен адамның көз сүйегін символ ретінде алады да, ол жұмбақтарды ақылға шештіреді. Аристотельдің даналық сөзі қанағатсыз Ескендірге ой салады, ол алған бетінен қайтады. Сөйтіп, ақын Аристотельге Ескендірді бағындырып, жауыздықты әділетке жеңгізеді.
Ұрпақ арасындағы қарым-қатынас
Қазіргі кезде көшеде болсын, қоғамдағы дәрежесі төмен сатыдағы адаммен болсын қарым-қатынас дұрыс емес болып жатыр.
Жас ұрпақтарымыздың бір-бірімен араласып, танысып, сыйласып жүруі өте маңызды.
Ол әрине тәрбиеге байланысты, сонымен қатар жас буынмен қоса қарттарымызға да көңіл бөлу керекпіз.
Қол ұшын беріп, көмектесіп жүрсек оның өзі бір сауапты іс, мысалы:жолдан өте алмай тұрған қарт адамға көмектес, сөмкесі ауыр болса көтерісіп жібер тағы басқа, бұл дегеніміз сыйластық пен тәрбиенің ең үлкен бір шегі десе де болады.