1.Мамандық дегеніміз бір адамның бір сала бойынша таңдаған жұмысы десе болады. Яғни адам өзінің ұнатқан пәні бойынша, бір мамандыққа оқуға түсе алады.
2.Бұрын адамдар мамандық дегенді білімеген кезде, олар бір біріменен өздерінің білетін нәрселерімен бөлісетін. Адамдар дами бастап, олардың білімі артып, көп нәрсені біле бастағаннан кейін, оларда мамандыққа бөлу пайда болды.
3.Ол адамның өзінің мамандығын толық біліп, оны толық меңгеріп, сол мамандық бойынша тәжірибесі болуы.
4.Олардың айырмашылығы біз хоббимен бос кезімізде айналысуымыз мүмкін, біздің хоббиіміз өзімізге қатты ұнайды. Ал мамандар өздерінің мамандығы бойынша жұмыс істейді, оған жауапкершілікті болады. Өздерінің мамандықтарын жетік міңгеріп білулері керек.
5.Адамның өзінің мамандығына қызушылығы болса, ол сол мамандықты тезірек меңгеріп ала алады. Сонымен қатар адамның өзінің мамандығына қызушылығы болса, ол адамға сол мамандық ләззат әкеледі. Негізі мамандықты таңдағанда оны қызушылықпен таңдайды.
6.Өзінің мамандығың жайлы барлығын білу керек. Сол мамандық қай пәндермен байланысты екенін, сол мамандықта немен айналысатыныңды.
Абай (Ибраһим) Құнанбайұлы (1845-1904) — ұстаз,ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]
Абай Шығыс пен Батыс мәдениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.[3]