О, ғаламдағы ақыл иелері, мен бүгін сендерге өзім туралы айтқым келеді. Мен де сендер сияқты тіршілік иесімін. Мен адаммын, яғни Жаратушымыздың өзге тіршілік иелерінен артық жаратқан бір туындысымын. Мен адам болғаным үшін де, Өзіңе қарыздармын,- деймін мен Жаратушымызға. Біз өзіміз өмір сүріп отырған ортаны, яғни жерімізді, суымызды, ауамызды, жалпы барлық қоршаған ортамызды аялайық, қиянат жасамайық дегім келеді. Мен осы дүниенің кішкене бір бөлшегімін. Қаншама кішкене болсам да үлкен істер атқарғым келеді, адамзаттың жарқын болашағы үшін, өзімнен кейінгі ұрпақ үшін.
Дорогая мама, я так сильно скучаю по тебе. Я привыкла быть рядом с тобой. Думаю, наша разлука временная. Я скоро закончу учебу. Этого дня жду с нетерпением. Мамочка я тебя люблю еще сильнее чем раньше. Когда я приеду буду всегда слушаться тебя. До скорой встречи. Целую.
Қымбатты Анашым, мен сені қатты сағындым. Мен әрқашанда сенің қасыңда болғанға үйренгенмін. Біздің екі жақта болуымыз уақытша деп ойлаймын. Жақында мен оқуымды аяқтаймын. Сол күнді асыға күтудемін. Анашым, мен сені бұрынғыдан да қатты сүйемін. Келгеннен соң әркезде сені тыңдайтын боламын. Тезірек жолыққанша. Бетіңнен сүйдім.
