-Сәлем
-Сәлем
-Бүгін қайда барамыз
-Кешір, мен бүгін сенімен кыдыра алмаймын
-Неге?
-Өйткені бугін менің анамның тұған күні болады.
-Түсінікті. Сонымен оған не сыйлық бересін
-Айтпақшы мен сыйлық дүкенге баруға дайындалғанмын
-Сенімен баруға бола ма
-Әрине, бұл жерде кездесейік
-Жәрайды
...
...
-Сәлем
-Ал, дүкенге кірейік
-Сәлеметсіз бе
-Сәлеметсіз бе, сіз не затты іздедініз (сатушы)
-Бүгін анамнын туған күні, сонымен оған сыйлықты іздедім
-Тусіндім. Қараңыз. Бұл алтын сырғалар туралы не ойлайсыз
-Өте әдемі, бірақ анама алтын емес күміс ұнайды.
-Жәрааайды. А таптым. міне күміс сырғалар
-Сондай әдемі сырғалар. Аламын қанша тұрады
-30000 мын тенге
-Жақсы (алды)
-Рахмет. Сәу болыңыз
-Сәу болындар. Келгендеріне рахмет
(Шықты)
-Бірге барғанына рахмет сәу бол
-Сәу бол
Жазылым;
Толағай" - халық аңызы. Шығыс Қазақстан облысы Тарбағатай ауданындағы тау атауына байланысты аңызда бұрынғы өткен заманда, үлкен өзен бойында Саржан деген аңшы өмір сүргендігі, жылдар жылжып, күндер өткенде оның әйелі Айсұлу өмірге ұл әкелгендігі, қуанған әкешеше дүбірлетіп той өткізіп, балаға Толағай деген ат қойғандығы айтылады. Ертегі желісіндегідей сюжеттер бой көрсетіп, Толағай ай санап емес, күн санап өседі. Төрт жасында нағыз батырға айналып, жетіге келгенде белдесуге шақ адам табылмайды. Әкесімен бірге аңға шығып, атақты аңшыға айналады. Бірде олардың мекеніне жұт келеді. Жауын жаумай, қуаңшылық болады. Шөлден мал қырылып, адам өледі. Күннің ыстығынан киіз үй- ді паналап, анасымен әңгімелесіп, Толағай одан жаңбырлы жерді сұрайды. Анасы қиыр шетте өткен жастығын еске алып, ешқашан құрғақшылықты білмейтін, шөбі шүйгін мекеннің бар екенін айтады, таулары аспан тіреген жер жаннаты Тарбағатай жайлы ұзақ әңгімелейді. Ол көп жүріп шыңдарын қар басқан асқар тауларды тауып алады, оған биік тоғайлы, құстары сайрап, төбесін бұлт жапқан бір ғана тау ұнайды. Ол осы тауды құшағына алып, қатты ырғайды да арқасына салып, кері еліне қарай қайтады. Ол шаршамай ұзақ жүреді. Халық жылжып келе жатқан үлкен тауды көреді. Оны көтеріп келе жатқан Толағай екенін біледі. Найзағай ойнап, күн күркіреп, жауын селде- теді. Халық "Толағай" деп ұрандап, қуанышпен қарсы алады. Қуарған шөп көтеріліп, жан-жануар мөңіреп- азынап шулайды. Шаршаған батыр тау астынан шыға алмай "Апа!" деген жалғыз ауыз сөзге ғана шамасы келеді де, мәңгіге тау астында қалады. Бақытты ана айғайлы жылауға басады, халық қайғы жамылып, тау да бұған шыдай алмай көзінен жас бұлақ болып ағады. Содан бері бұл тау "Толағай" деп аталады.
