Аскар Серкулович Джумадильдаев (род. 25 февраля 1956, станция Шиели, Кызылординская область, Казахская ССР, СССР) — советский и казахстанский учёный-математик и государственный деятель, доктор физико-математических наук (1988), академик Национальной академии наук Казахстана (2003), профессор. Депутат Верховного совета КазССР и Республика Казахстан 12 и 13-го созывов. Награждён Государственной премией Казахстана[1]. заслуженный деятель Казахстана
Родился на станции Шиели, Кызылординской области. Его прадед Шон был известным в регионе человеком, служил волостным в Котентогай. Во время коллективизации всё имущество было конфисковано и дети Шона были репрессированы. Один из его сыновей, Джумадильда , покинув дом за день до ареста, и вместе с детьми бежал в Узбекистан. Они работали на хлопковых полях, таскали грузы, чтобы выжить. После смерти Сталина семья Джумадильды возвратились в родной аул. Все дети и внуки Джумадильды, родившиеся в изгнании, жили недолго. Первым внуком, родившимся на родине и оставшимся в живых, был Аскар. По казахским обычаям он считался сыном Джумадильды, а не Серкула и матери Кульшат.
Аскар любил книги, увлекался поэзией, историей и писал статьи в «Қазақстан пионері». В 6-м классе он попал в Кызылорду на областную олимпиаду по математике
Объяснение:
думаю годится
Туған дала жайлы жыр да , қара сөзбен жазылған шығармалар да әрбір халықтың әдебиетінде молынан кездеседі.
Бұған біз әр халықтың туған жерін ардақ тұтып , анасындай қастерлейтінін байқағандаймыз.
Біздің қазақ халқы да туған жер қадірін жас ұрпақ бойына, санасына бала кезінен ак сіңіруге ұмтылатындығын туған жер жайлы мақал мәтелдерден, аңыздар мен батырлық жырларынан көреміз. "Ит тойған жерине, ер тойған жеріне" , немесе : "Туған жердей жер болмас , туған елдей ел болмас" , деп , ерекшелеп көрсетеді.
Туған жерін сағынғанда патшалығын да тастап , елге тартқан Бейбарыс баба туралы аңыз да жүрекке жылы.
Бұлардың бәрінен шығатын қорытынды әркімге туған жері , туған елі қымбат екендігін деп ойлаймын.
Егеулі найза қолға алып, еңку еңку жер шалып, ел қорғаған батыр бабаларымыз бен аналарымыздың бізге қалдырған аманатындай туған елімізді қорғау , нығайту - әрбірімізге парыз.
" Елің үшін отқа түс күймейсің" дегендей, туған елінің бостандығын , жерінің азаттығы үшін күрескен әр замандағы ардақты ерлерін туған елі ешқашан ұмытқан да емес, ұмытпақ та емес?
менің өмірлік мақсатым туған даламды үлкен белестерден көрсету, елімнің баянды бақыты үшін жан аямай ең
