Бірде хан өзінің сүйікті өзеніне аңшылыққа барыпты. Хан ол жерде қамыстың өспейтініне таң қалып, Жиреншеден бұның себебін сұрайды. Жиренше: "бұл жерде жауын аз жауады, сондықтан қамыс өспейді", деп жауап береді. Жаңбырдың бұл жерде еш қатысы жоқ деді хан. Қамыс суды масағынан емес тамырынан ішпейді ме? Сонда Жиренше егер аспаннан жанбыр жауса, онда су сабағы арқылы тамырына барады да, өсімдік жапырақтары жайқалып өседі деді. Хан Жиреншенің бұл жауабымен келіспей, ары қарай жүріп кетеді. Жолда олар көлшікті байқап, аттарын суарады. Ал Жиренше атын мықтап ұстап, су бермей тұрады. Хан Жиеншенің атының су ішкісі келіп тұрған байқап, атқа су беруін бұйырады. Тақсыр дейді Жиренше Сіз жана ғана төбеден су ішпейді, тек жерден ғана ішуге болады демеппедіңіз?!
Лашақтағы мектебіңнің қандай болатындығын армандаған қандай қызық. Мен өзімнің қазіргі мектебімді ұнамайды деп те айта алмаймын. Менің ойымша, он жыл өткеннен кейін тіпті жүз жылдан кейін мектептегі білім беру түбегейлі өзгеретіндігі сөзсіз. Болашағымыз қандай болатындығын армандау да қиын. Алайда, мен өзімнің болашақтағы мектебімнің қандай болатындығын сәл ғана армандағым келеді. Келешектегі мектепте оқушылар сынып бөлмелерінде кітаптағы дайын мәліметтерді қарап көп отырмайды. Мысалы, биология пәнін даладағы әсем табиғат аясында оқитын болады. Әрбір өсімдіктердің немесе жануарлардың түрлерін тек тірі күйінде көре алады. Шетел тілдері пәндерін әрбір елдерге барып оқиды. Оқушылар ағылшын тілі мұғалімімен бірге жарты жылға Англияға барып, сол жердегі жергілікті тұрғындармен әңгімелесе жүріп тілді жылдам үйренетін болады. География пәнін де осылай оқыса керемет болар еді! Астрономия пәнінде арнайы салынған ғарыш кемелерінде жүріп, жұлдыздар әлеміне саяхатқа барса, шіркін!
Сен қоңырау шалдың.
Сіз қоңырау шалдыңыз.
Ол қоңырау шалды.