Белый Бим Чёрное ухо» - это книга не о верном и до конца жизни преданном сеттере Биме, но и о злых и добрых людях, а также о взаимопонимании «двух миров»: человека и природы. Главным героем этой книги является охотничий пёс Бим. Он начинал свою жизнь не очень сладко. Ещё месячным щенком был отдан чужому и незнакомому человеку – его хозяину Иван Иванычу. Из-за необычного для его породы окраса Бим стал изгоем среди сородичей – охотничьих сеттеров. Но дружелюбный пёс не унывал, ведь главным для него было лишь то, что он рядом с другом-хозяином. Но жизнь сложная штука, никогда не знаешь, в какую сторону она повернёт тебя, что будет завтра, и что ещё придется пережить на этом опасном жизненном пути. О своём будущем не знал и Бим, он даже думать не хотел о завтрашнем дне, ведь пёс так весело и интересно прожил вот уже три года с ласковым Иван Иванычем. Но пошатнувшееся после войны здоровье пожилого хозяина требовало скорого лечения, и вскоре милому другу Бима пришлось расстаться со своим питомцем.
Объяснение:
Шоқан еңбектерінде психологиялық мәселелерге байланысты әр түрлі сипаттағы деректер баршылық. Осылардың ішінде басқа мәселелерден көбірек сөз болғаны — халқымыздың ұлттық санасы, оның ішінде өзіндік психологиялық ерекшеліктері туралы мәселе еді. Қазан төңкерісіне дейінгі Қазақстан тарихы мен этнографиясын зерттеген шовинистік рухтағы орыс ғалымдарының еңбектерінде халқымыздың ондаған ғасырлық тарихы бар мәдениетіне қиянат жасалып, тіпті ұлттық психологиямызға күйе жағылып, екінші сорттағы халық деп келгені белгілі. Осындай келеңсіз көзқарасқа қыр жағдайында туған халқының ұлттық ар-намысын қызғыштай қорғап, қазақ халқын "тағы халық" деп қарау мүлде қате, бұл білместіктен айтылған сөз, халқымыз ертеден елдігі, өзіндік өнері бар, ылғи да көшіп-қонудың салдарынан оқу-білімнен кенжелеу қалса да, рухани дүниесі бай, прогресс атаулыға ұмтылғыш, жаңалыққа бейім халық деп тебіренеді. Ол Шығыстың эпосына емес, индогермандық эпосқа ұқсайды", — деп ол түйіндей келе, ол қазақтардың рухани байлығын өркениеті аса бай ірі елдермен төркіндестіре қарайды Шоқан қазақ ақындарының төгілдіре жырлау қабілетін олардың негізгі ерекшеліктерінің бірі деп бағалады.
Вони б пишалися своїми діячами і б видвигали їх у світову культуру