Не-адмоўная часціца (прэдыкатаў), якая адпавядае сучасным літаратурным нормам беларускай мовы. Ўжываецца як у вуснай, так і пісьмовай прамовы любога функцыянальнага стылю (гутарковы, афіцыйна-дзелавога, навуковага, публіцыстычнага і іншых).
У нашай арганізацыі няма такога супрацоўніка
Я табе ўжо сказаў, што грошай у мяне няма
У дамове няма згадкі аб папярэдняй аплаце
У яго заяве няма нічога новага
Тут няма таго, што мы шукалі
Адказу ад заяўніка так і няма
У цябе ёсць грошы? — Няма!
Няма — тое ж, што і «няма», з'яўляецца гутарковай (просторечным) словам. Дапушчальна выкарыстоўваць толькі ў нефармальнай вуснай прамовы або для надання эфекту просторечия ў мастацкай літаратуры.
1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.
6 дзе сёння стаяць муры Магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". У ёй жыў Машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір".
Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну.
Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку.
Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго".
Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста.
Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу.
Спачатку дань жыццём плацілі Яму адны багатыры, Пасля знаходзілі ў магіле Спачын і вёсак жыхары
ответ:Няма або няма як правільна?
Правільна
Не-адмоўная часціца (прэдыкатаў), якая адпавядае сучасным літаратурным нормам беларускай мовы. Ўжываецца як у вуснай, так і пісьмовай прамовы любога функцыянальнага стылю (гутарковы, афіцыйна-дзелавога, навуковага, публіцыстычнага і іншых).
У нашай арганізацыі няма такога супрацоўніка
Я табе ўжо сказаў, што грошай у мяне няма
У дамове няма згадкі аб папярэдняй аплаце
У яго заяве няма нічога новага
Тут няма таго, што мы шукалі
Адказу ад заяўніка так і няма
У цябе ёсць грошы? — Няма!
Няма — тое ж, што і «няма», з'яўляецца гутарковай (просторечным) словам. Дапушчальна выкарыстоўваць толькі ў нефармальнай вуснай прамовы або для надання эфекту просторечия ў мастацкай літаратуры.
У мяне няма часу на такія глупства
Няма ні сораму, ні сумлення
У гэтым краме няма нічога, што нам трэба
У тваім зацвярджэнні няма логікі
Объяснение:
Калі дзе-то не зразумела прабач, проста я руская