Гэта словы, якімі карыстаюцца не ўсе беларусы, а толькі жыхары пэўнай мясцовасці. Да іх адносяцца, напрыклад, дыялекты (словы, якія зжываюцца ў маўленнні жыхароў пэўнай мясцовасці)
1) Устаў рана. (Двусастаўнае) Хутка сабраўся, пазваў Анісю. (Аднасастаўнае, няпоўнае) Разам паснедалі ў людным, але па-ранішняму ціхім рэстаране. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
2) Пачакай. (Аднасастаўны, пэўна-асабовы) Раскажацца ўсё. (Двусастаўны) Будзе на гэта час. (Двусастаўны)
3) Прапануецца наступны склад прэзідыума. (Двусастаўны)
4) Злачынцаў выпусцілі на волю. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
5) У раёне пабудаваны новы клуб. (Двусастаўны)
6) У раёне пабудавалі новы клуб. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
7) Глыбей узарэш – болей збярэш. (Аднасастаўны, пэўна-асабовы)
8) Мы выканалі ўсе свае абавязацельствы. (Двусастаўны)
9) Дым. (Назыўны) Агонь. (Назыўны) Руіны і гібель. (Назыўны)
Кнігі у сумцы, а дзеукі ў думцы переведёшь на бел: Выбирай книгу так, как выбираешь друга.Держи в порядке книжки и тетрадки!Книга в счастье украшает, а в несчастье утешает.Глядит в книгу, а видит фигу.Книга для ума - что тёплый дождь для всходов.Книга - книгой, а мозгами двигай.Книга - мост в мир знаний, и в мир грёз.Книжные страницы похожи на ресницы - глаза открывают.Говорит как книга.Написано пером - не вырубишь топором.Книга, а в ней кукиш да фига.Чтение - лучшее учение.Глядит в книгу и видит фигу.Книга в деревне - что окно в избе
