Қыс келді. Мектептерде қысқы демалыс басталды. Менде қысқы демалысқа шықтым. Қыс басталғанда барлығы ап-пақ түске айналады. Қысқы демалыста мен сыртқа шығып шаңғы тебем, шанамен ойнам. Балалар ақшақар жасайды. Қыста бәріміз жылы киініп,көңілді журеміз,өйткені қысқы демалыс кезінде Жаңа Жыл мейрамы болады. Мен қысқы демалысты өте жақсы көремін! Әр қыстың өз ерекшелігі болады ғой. Осы жылдың қысы мен үшін ерекше уақыт болды. Себебі, осы қыста қар көп жауды. Балалармен, қыздармен , сырғанақ тептік, анда бардық, мында бардық деп ойдан құрастырып жаза берсеңші, қиын емес қой. Қысқы демалыс маған өте ұнады, мен уақытымды жақсы өткіздім: далада көп серуендедім, коньки тептім, әжеме қонаққа бардым. Бірақ, мен тек ойнаумен және көңіл көтерумен шектелген жоқпын. Демалыста мен бимен айналыстым, сондай-ақ, ата-анаммен бірге Шучинскке демалуға бардым. Менің қысқы демалысым маған өте ұнады.
Три́плекс (от лат. triplex — тройной) — многослойное стекло (два или более органических или силикатных стекла, склеенные между собой специальной полимерной плёнкой или фотоотверждаемой композицией при ударе удерживать осколки). Как правило, изготавливается прессованием при нагреве. Изобретатель этого стекла — французский учёный-химик Эдуард Бенедиктус, который получил на него патент в 1909 году. Случай изобретения триплекса прост. Стеклянная колба с остатками химических реактивов упала с полки, но не разбилась. Стекло потрескалось, но формы не потеряло. Бенедиктус, впечатленный сообщениями об автомобильных катастрофах, в которых водители и пассажиры сильно травмировались осколками стекла, начал эксперименты.[1]
Объяснение: