Көктем - жауын жауып, табиғаттың көкке оранып құбылатын әдемі мезгіл. Жауыннан кейін көрінетін кемпірқосақтың шығуы да ерекше құбылыс. Осы кемпірқосақтың қалай пайда болатынын физикалық тұрғыдан біле жүрейік.
Біз күн сәулесін жарық сәулесінің ағыны ретінде көреміз. Шын мәнінде күн сәулесінде табиғаттағы түстердің барлығы бар. Сабын көпіршігін үрлеген кезде, оған күн сәулесі түссе әр түрлі түстерге құбылатын бәріміз білеміз. Өйткені, жарық сәулесі шыны немесе мөлдір қабаттан өткенде көптеген түстерге (сары, жасыл, қызыл, қызғылт сары, көк, көгілдір) ыдырайды да, кемпірқосақ тәрізді түске айналады. Жарық сәулесін құрамдас түрлі түстерге бөлетін затты «призма» деп атаймыз. Сол призмадан немесе басқа бір мөлдір денеден өткен жіңішке ақ жарық шоғы «спектр» деп аталатын түрлі-түсті жолақтарға жіктеледі.
Значение геополитического положения Забайкальского региона было осознано Россией еще в XVII в., что выразилось в заключении первого русско-китайского мирного договора. Для укрепления позиций империи при освоении Приамурья в 1851 г. была создана Забайкальская область с центром в Чите. Транссибирская магистраль закрепила за Читой роль административно-территориального и социально-экономического лидера Забайкалья, которую она успешно играла до второго десятилетия ХХ в. Обретение Монголией независимости после Синьхайской революции и стремление России втянуть ее в орбиту своего влияния изменили вектор геополитической стратегии России в Забайкалье. Предполагающееся строительство Кяхтинской железнодорожной ветки через Монголию до Пекина и соединение ее с Транссибом в районе Верхнеудинска выдвинули на передний план Западное Забайкалье, бывшее раньше периферийной территорией, и его административный центр г. Верхнеудинск. В 1920-е гг. в геополитической стратегии Советского государства роль национального автономного советского административно-территориального образования Западного Забайкалья Бурят-Монгольской АССР как «плацдарма мировой революции на буддийском Востоке» значительно возросла.
Көктем - жауын жауып, табиғаттың көкке оранып құбылатын әдемі мезгіл. Жауыннан кейін көрінетін кемпірқосақтың шығуы да ерекше құбылыс. Осы кемпірқосақтың қалай пайда болатынын физикалық тұрғыдан біле жүрейік.
Біз күн сәулесін жарық сәулесінің ағыны ретінде көреміз. Шын мәнінде күн сәулесінде табиғаттағы түстердің барлығы бар. Сабын көпіршігін үрлеген кезде, оған күн сәулесі түссе әр түрлі түстерге құбылатын бәріміз білеміз. Өйткені, жарық сәулесі шыны немесе мөлдір қабаттан өткенде көптеген түстерге (сары, жасыл, қызыл, қызғылт сары, көк, көгілдір) ыдырайды да, кемпірқосақ тәрізді түске айналады. Жарық сәулесін құрамдас түрлі түстерге бөлетін затты «призма» деп атаймыз. Сол призмадан немесе басқа бір мөлдір денеден өткен жіңішке ақ жарық шоғы «спектр» деп аталатын түрлі-түсті жолақтарға жіктеледі.