Бауыржан Момышұлы (24 желтоқсан 1910 жыл - 10 маусым 1982 жыл) — Кеңес одағының батыры, жазушы, Екінші дүниежүзілік соғыстың даңқты жауынгері, әскери қолбасшы, стратег және тактик.
Батыс майданындағы 16 армияның 316 (1941 жылдың қарашасынан бастап 8-гвардиялық Қызылту атқыштар дивизиясы 1073 атқыштар полкінің (1941 жылдың қарашасынан 19 Гвардия полкі) және батальон командирі. Ұлы Отан соғысына генерал-майор И.В. Панфилов басқарған әйгілі дивизиясының құрамында 1941 жылдың қыркүйек айынан бастап қатысты. Батальон командирі ретінде аға лейтенант Бауыржан Момышұлы Мәскеу үшін шайқаста 207 рет ұрысқа қатысты. 1941 жылдың 16-18 қараша күндері вермахтың Мәскеу бағытында екінші мәрте жасаған жорығы кезінде аға лейтенант Момышұлы басқарған батальон дивизиядан қашықта, Матронино деревнясының жанында Волоколамск тасжолында асқан ерлікпен ұрыс жүргізді. Білікті комбаттың басшылығы арқасында 3 күн бойы фашистер шабуылын тойтарып, батальон үлкен шығынсыз, ұрысқа қабілетті жағдайда қоршаудан шығады
Ербол мен Тимур екеуі бір сыныпта оқитың достар. Олар көп уақыт бойы уақыт машинасын құрастырып жүр. Олар машинаға сағат орнатты. Бүгін олар үшін ерекше күн болайын деп тұр. Ербол мен Тимур алғаш рет машинаны іске қосып көреді. Тимур қызыл тетікті басады.
-Қай уақытқа барамыз, Ербол?
-Қазақстанның болашағына барайық. Қазақстанның болашағы қандай болатының қатты көргім келіп тұр.
-Жарайды, онда сағатты 2030 жылға қоямын. Дайынсың ба?
Осы кезде олар қасындағы заттар көрінбей, ұшып бара жатты.
Олар Қазақстанның болашағын көреді. Қазақстан өте әдімі. Олар ұшатың көліктерді, әдемі ғимараттарды, роботтарды көреді.Ербол мен Тимур Қазақстанның болашағын көріп таңғалады. Біраз уақыт жүріп аралайды.
- Үйімізге қайтайық, ата-анамыз іздеп қалған шығар Тимур?
-Жақсы, онда қайтайық. Сосын келіп тағыда көрерміз.
Олар үшін бүгінгі күн таңғалдыралықтай күн болды.
