На жаль, сціплае веданне беларускай мовы не дазваляе мне напісаць нешта сапраўды арыгінальнае. Але я пастараюся неяк выкруціцца. На Беларусі маразы, і я мару пра егіпецкае сонца. Вось бы зараз выцягнуцца на шэзлонгу і дрымотна назіраць за воплескамі хваль Чырвонага мора. Побач ляжыць бутэлька вады і сакавітая садавіна, я адчуваю на вуснах салёнае паветра і чую воддаль крыкі арабаў, якія імкнуцца прадаць свой надзвычай важны (для іх) тавар ці паслугу турыстам нашага пляжу.
Объяснение:
Сказ 1:
На жаль, - уводнае слова
сціплае - азначэнне
веданне - дзейнік
беларускай - азначэнне
мовы - дапаўненне
не дазваляе - выказнік
мне - дапаўненне
напісаць - дапаўненне
нешта - дапаўненне
сапраўды - акалічнасць (?)
арыгінальнае - азначэнне
Сказ 2:
Але - злучнік
я - дзейнік
пастараюся выкруціцца - выказнік
неяк - дапаўненне
Сказ 3:
На Беларусі - акалічнасць
маразы - дзейнік
і - злучнік
я - дзейнік
мару - выказнік
пра сонца - дапаўненне
егіпецкае - азначэнне
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё. Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў: Глянь іншы раз на яе, — у расстанні Там з ёй зліём мы пагляды свае.. . Каб хоць на міг уваскрэсла каханне, Глянь іншы раз на яе.. . Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні